Tom, Rozdzial

1  1,  1 |             obiecuj! Z tatką to już całkiem inny sentyment. Amicus Plato...~-
2  1,  7 |              Nawet na niebie kwitły całkiem nowe, nieznane, jare i zadzierzyste,
3  1,  8 |           gałgańskie upodobniło się całkiem do kory.~Teraz, gdy pan
4  1,  8 |       pewnie miał, ale teraz to już całkiem nie ma. Jak można mieć siłę
5  1,  8 |           razem przychodził w dobie całkiem niewłaściwej, pewny, że
6  1,  16|                Rafał zmieszał się i całkiem spłonął.~- Spojrzyj - mówiła
7  2,  17| pierścieniem i pchał do portu, była całkiem zbyteczna. W porządku stanęli
8  2,  17|             okręt grecki rozbił się całkiem o skały i ze stu sześćdziesięciu
9  2,  24|       przodka, a tu od Wisły miasto całkiem gołe.~Rozpytano go szczegółowo