Tom, Rozdzial

1  1,  7 |  drożyn sandomierskich sunęła bryczka wlokąc za sobą chmurę szarego
2  1,  7 |         Nie obejrzał się, gdy bryczka ruszyła z miejsca, klekocąc
3  1,  7 |      głębokim piasku. Wówczas bryczka ledwo podawała się naprzód,
4  1,  7 | Miejsce, gdzie znajdowała się bryczka, było pod wzgórzem i całą
5  1,  7 |      czarną, litą masę młyna, bryczka zwróciła się w górę i stanęła
6  2,  12|   lasu. Padał zmierzch, kiedy bryczka znalazła się u jego skraju.
7  2,  14| ogniste krzaki nasturcji. Gdy bryczka zatrzymała się przed gankiem,
8  2,  18|   Szczepan Trepka wymykał się bryczką to tu, to tam, upatrując
9  3,  8 |  zbliżyło się do Modlina, ale bryczka książęca długo musiała pozostać