Tom, Rozdzial

1  1,  3 | przekroczyli Jagiellońską drogę i, brnąc w błocie, stanęli nad wodą.
2  1,  7 |            jak też wygląda.~Rafał, brnąc w opowiadaniu, tracił z
3  1,  9 |        wściekłość, gdy trzeba było brnąć w poprzek bajorów nigdy
4  1,  17|               wymiamlał do siebie, brnąc dalej spłoszonymi kroki.~
5  2,  11|      szczytu puścili się piechotą. Brnąc w sypkim śniegu, a torując
6  2,  20|               Skoro tak, to musimy brnąć dalej...~- Pani szambelanowo...~-
7  2,  21|           wodę. Kazał Krzysztofowi brnąć na brzeg, sam szarpnął barkę
8  3,  6 |         Szedł tamtędy w kolumnach, brnąc w tęgim błocie po kolana,
9  3,  6 |             Woltyżerowie uchodzili brnąc coraz głębiej w bajora,