Tom, Rozdzial

1  1,  7 |  dla bardziej chyżego lotu. Zielony, świecący się mech wiosenny
2  1,  17| wbrew chęci trzeba wdziewać zielony mundur artylerzysty i stawać
3  1,  17|  stary mundur na grzbiecie, zielony płaszcz i huty niezupełnie
4  2,  2 |    włamały się pod żebra, a zielony blask ślepiów ozionął go
5  2,  4 |    włamały się pod żebra, a zielony blask ślepiów ozionął go
6  2,  17| wnet na cię warknął Włoszyn zielony z głodu abo ci lufę krócicy
7  2,  20|   na zimnej karcie ów żywy, zielony blask wpadający do głębi
8  2,  20| szyi i ramionach miała szal zielony z suto haftowanymi brzegami.