Tom, Rozdzial

1  1,  2 |           nie mógł od niej oderwać wzroku, zapomniał o świecie całym.
2  1,  5 |           nie mógł w nią wszczepić wzroku, nie widział drzew, o które
3  1,  8 |           tylko Piotr wyrzekł, ale wzroku od księcia nie odwracał.
4  2,  1 |       chyłkiem wymykający się spod wzroku opiekunów, lecz wykwintny,
5  2,  19|            oczy, ale dla krótkości wzroku nic osobliwego nie dojrzał.
6  2,  20|         nie był w możności oderwać wzroku od łuków powiek ocienionych
7  2,  21| przypatrują...~Głęboki ukłon.~Brak wzroku i tchu. Ocknął się widząc,
8  3,  10|         serca i żądzę szczęścia we wzroku tym, słychać ją było w śpiewie.