Tom, Rozdzial

1  1,  1 | dyscypulusie? Ja na kulig! Ja z Wyrw! Trzydzieści lat z domu
2  1,  1 |      trzydzieści lat z tych oto Wyrw nie wyjeżdżałem i nie wyjadę.
3  1,  1 |       przyszedłem do tych moich Wyrw bosy, obdarty do naga, głodny.
4  2,  15|      bardzo dawnego - Wygnanki, Wyrw czy Tarnin, a raczej nie
5  3,  13|     siodło.~Teraz - marzył - do Wyrw... Do wujaszka Nardzewskiego
6  3,  13|      miejscu jak skamieniały. Z Wyrw wznoszą się w niebo słupy
7  3,  17|    brzmienia tego aktu dziedzic Wyrw całe ruchome i nieruchome
8  3,  17|    Michcik, którego z wojska do Wyrw zabrał, stanowili dwór: