Tom, Rozdzial

1  1,  2 |     słowa. Niby groty z ognia uderzyły w Rafała i jakoby oczywiste
2  3,  1 |    piersiach i trzewiach, gdy uderzyły o podwodne pnie. Oto bałwan
3  3,  3 |   Kiedy narzędzia z dźwiękiem uderzyły w kamienie barykady, istne
4  3,  3 |      jak dwa drągi katapulty. Uderzyły we wzniesioną baterię i
5  3,  4 |    Ciemne, wojenne oczy wodza uderzyły w spojrzenie Krzysztofa.~
6  3,  6 |       w szeregach woltyżerów. Uderzyły jego oczy znane mu barwy:
7  3,  14| słyszał wycia wiatru. Ale oto uderzyły go szczególne dźwięki. Zbudził
8  3,  16|   Niechaj gnije pode skwarem.~Uderzyły bębny. Bataliony, wykręciwszy