Tom, Rozdzial

1  1,  2 |      śmiechem tak niesłychanie szczerym, że wszyscy obejrzeli się
2  2,  2 | wielkiej głowy i uśmiechem tak szczerym, pełnym dobroci, zachęty,
3  2,  12|  ukazała się przy tej drodze w szczerym polu murowana oberża, przed
4  2,  12|        brudnych gałganach...~W szczerym polu, na ugorze, pasą się
5  2,  20|       ze swym entuzjastycznym, szczerym i dziecięcym prawie uśmiechem.~-
6  2,  21|     raczej pewnej śmierci - na szczerym polu? Będzie z pewnością
7  2,  22|           Od razu sformowali w szczerym polu czworobok - i ani weź!
8  3,  5 |      zaczął śpiewać głosem tak szczerym, silnym i cudnym, że w całej