Tom, Rozdzial

1  1,  8 |    On wszystko wie ze swego rozumu. Jego każde słowo można
2  1,  8 |     poprzek wszelkich ustaw rozumu.~Gdy nieraz leżał na suchych
3  1,  8 |   nieznany, przemierzły dla rozumu człowieka. Jestem jak świat,
4  1,  14|     upojenie, w oczach siłę rozumu, którego rozwinięć niepodobna
5  2,  2 |  samum i kamsin, dzicy, bez rozumu, zabójcy wszystkiego, co
6  2,  19|     usiędzie! Żeby też tego rozumu nie mieć!~- To ta młodość
7  2,  20| zawsze, że jestem niespełna rozumu, gdym marzył takie rzeczy,
8  2,  21|    znaczyć? Wszystką władzę rozumu wytężył, żeby zrozumieć.