Tom, Rozdzial

1  1,  1 | dostrzegały jeszcze "Niemczyka" i płomyki topniejących świec, ale
2  1,  8 |        Oczy jego świeciły się jak płomyki, a lica pałały barwą ceglastą.~-
3  1,  10| rozpryskują się w deszcz liści, w płomyki konarów. Prawdziwie w chmurach
4  2,  9 |          pryskając iskrami gibkie płomyki, że w kościach głowy buzuje
5  2,  20|          artysta - i oddalił się. Płomyki świec, zrazu przygasłe,
6  3,  3 |       mąciło, w źrenicach biegały płomyki. Z mozołem zbierał się,
7  3,  6 |         że pole całe żółknie i że płomyki zielonawe wypadają z niego
8  3,  9 |        ujrzeli poprzez łozy ostre płomyki światła lśniące na wodzie.