Tom, Rozdzial

1  3,  6| pieszczotliwie małego wąsika. Pelletier wciąż wykładał po francusku
2  3,  6|     biłbym się aż do śmierci.~Pelletier usłyszawszy z ust Sokolnickiego
3  3,  6|     żegnając obecnych. Za nim Pelletier. Fiszer zebrał swoje papiery,
4  3,  6|   książę Józef.~Za nim jechał Pelletier i kilkunastu adiutantów.
5  3,  9| idziemy razem?~- Rozumie się.~Pelletier rzucił się na koguta, wychudłego
6  3,  9|      szybko od niego oddalał. Pelletier kończył właśnie swą ucztę,
7  3,  9|   zjawił się w szańcu generał Pelletier. Długo stał bezczynnie wpatrując
8  3,  9|      biegł z nimi na tamtych. Pelletier poskoczył ku niemu i rzekł