Tom, Rozdzial

1  1,  2 |         z rozdziawionymi ustami patrzali nieruchomo na to pańskie "
2  2,  6 | Strach-niestrach owiewał dusze. Patrzali w ten kraj jakoby w obraz
3  2,  7 |      sparłszy je na ręku, długo patrzali za krawędź, na której były
4  2,  7 | niewyrażona, osobna. Z radością patrzali, jak potężne świerki zwijały
5  2,  11|       niemu. Z rozkoszą i czcią patrzali na jego kwiaty olbrzymie,
6  2,  17|     bolesnym uczuciem przejęci, patrzali w te prawdomówne, szorstkie
7  2,  21|       kraj marmurowego kominka. Patrzali się w siebie zaklętymi oczyma
8  3,  10|      jak to jesienią przed laty patrzali na inny pochód. Chciał wcisnąć