Tom, Rozdzial

1  1,  3 |   się padając co krok, szedł ociężale, później coraz prędzej,
2  1,  6 |   ognia, grube, białe wargi, ociężale miamlące strawę... Wyżej
3  1,  7 |   roboty, zeskoczył z bryki. Ociężale zbliżył się do sztachet
4  1,  7 | Znużone konie wlokły się tak ociężale, że furman co chwila wyrażał
5  1,  10|     krótko zahuczał i ustał. Ociężałe spojrzenie weszło w głąb
6  2,  17|      aleję. Głowy przyjaciół ociężale dźwignęły się w tamtą stronę
7  3,  3 | tamte damy... - myślał sobie ociężale, trzęsąc się ze śmiechu. -
8  3,  6 |    jego obręcze wzniosły się ociężale w stronę Lesznowoli. Linie