Tom, Rozdzial

1  2,  11|      wód, w nieskończony, siwy ocean, w szlaki jego młodocianych
2  2,  17|  świszczące i poszedł w morski ocean. Widzieli my go, jak się
3  2,  17|       wicher straszliwy gnał w ocean i ciskał w wodę. Człowiek,
4  3,  1 | ciągnął się w nieskończoność - ocean.~Krwawy puklerz słońca zapadał
5  3,  1 |       tam za oczyma - to także ocean... Olbrzymie granatowe lechy,
6  3,  1 |        się po rozdołach mórz i ocean stanie w pianach, siwy wszystek.
7  3,  1 |      płód i jednego dnia przez ocean może być zniszczoną. W łonie
8  3,  1 | Pirenejów. Ciałem swym okrywał ocean najwyższe wierzchołki gór.