Tom, Rozdzial

1  1,  7 |     nowotne rózgi stały w nich nikiej świece jarzące się od wielkiego
2  2,  12| zmierzył drapichrusta wzrokiem nikiej łokciem i odrzekł:~- Nie.
3  2,  17|        za razem, raz za razem, nikiej bolesny znak na trwogę.
4  2,  20|    jego ramieniu coś spoczęło, nikiej zimna ręka... Sprawiło to
5  3,  1 |       Cedro słuchał tej wieści nikiej baśni. Łudziło mu się, że
6  3,  3 |       ustach i brodzie skorupa nikiej larwa opuszczona z zadumanego
7  3,  4 |       Twarz blada i tajemnicza nikiej księżyc ukryty w chmurach.
8  3,  6 |      na koń, zasiadł w kulbace nikiej w krześle. Kompania mając