Tom, Rozdzial

1  2,  1 |       sposób oporządzona, gdy naraz z głębi sąsiedniego zaułka
2  2,  11|    głową i chrapliwym głosem, naraz zwróciwszy się do księcia,
3  3,  6 |   dziecka. Z Raszyna wybuchła naraz kanonada wszystkich dwunastu
4  3,  6 |     dymu z kilku i kilkunastu naraz strzałów odtrąciły bataliony
5  3,  6 |    gasła wioska Falenty w stu naraz miejscach. Szerokie żagle
6  3,  12|    przeszywał przybyszów. Ale naraz w zgrzybiałej, jakoby pleśnią
7  3,  12| powziąć wiadomość o wszystkim naraz, a w gruncie rzeczy usiłowano
8  3,  17|    Olbromski mało nie płakał. Naraz go objął żal niewysłowiony