Tom, Rozdzial

1  1,  2 |         okrzyków, bębnów, fujarek, melodią śpiewów i muzyki. Kilkunastu
2  1,  2 |      drabanty. Chwilami porywająca melodia przygasała jak od zachwytu,
3  2,  8 |           przestwór daleki, aż jak melodia najcudniejsza tej ziemi
4  2,  9 |           szum potoku, płynna jego melodia, jak się przez wilgotne
5  2,  11|          mówił książę do siebie. - Melodią fal swoich wykołysała dziecięce
6  2,  13| załzawionych źrenicach oddychał tą melodią. Nogi jego, obute w płytkie
7  2,  13|      uroczyściej i piękniej, bujna melodia piosenki. Wreszcie popłynęły
8  3,  4 |    zabrzmią już! Skonała na zawsze melodia wasza, skrzypki lipowe...