Tom, Rozdzial

1  1,  1 |          marzył Rafał kierując lufę pod przednią łopatkę kozła.~
2  1,  1 |       stał. Wylazł mi sarn pod lufę, jakby go tam pastuch przygnał.
3  1,  1 |        Dopiero mój Łakomiec za lufę i w nogi co duchu! To ich
4  1,  1 |        oczom wierzyć... Miałem lufę nabitą lotkami. Złożyłem
5  2,  17| Włoszyn zielony z głodu abo ci lufę krócicy wprost między ślepie
6  3,  3 |       mgnieniu oka postawił mu lufę między oczyma, mówiąc od
7  3,  3 |    spokojnie karabin, wychylał lufę i celował niewidzialny.
8  3,  14|   nagle strzelił przystawiwszy lufę niemal do piersi człowieka,