Tom, Rozdzial

1  1,  1 |         kamionki dokoła moich pól! Latami ten człowiek... Na tych
2  1,  2 |           Był to starzec zgarbiony latami, łysy, z krótkim, mlecznym
3  1,  13|         oci ciebie rangą wojskową, latami służby i tam dalej.~- Dowody?~-
4  2,  1 |           że ty godnego psa możesz latami trzymać w zamknięciu. Bajki!~
5  2,  17| Florencjach nie napytacie, choćbyś latami czekał.~- Bo też pewnie
6  2,  17|           pewnie nikt nie próbował latami we Firenze na jeden wietrzyk
7  3,  3 |         żądza. Krzywda żłobiła ją! latami, a tak pracowicie, jak bezsenna
8  3,  6 |   Złotogniade pokryły się ciemnymi łatami. Dymiły parą wszystkie.