Tom, Rozdzial

1  1,  7 |   wlokąc za sobą chmurę szarego kurzu. Zapadała na dno głębokich,
2  1,  12|         z powozu dla uniknięcia kurzu, kiedy zza tej skały wynurzyły
3  1,  12|        książę wzwyczaił oczy do kurzu, ujrzał, że ci ludzie byli
4  1,  13|   niepłatne, głodne, obdarte, w kurzu obcych gościńców, forsownymi
5  2,  6 |      konie i pędziła w tumanach kurzu po urwistych górskich drogach.
6  3,  1 | kompanii.~Wyszli, ledwo-ledwo z kurzu obmyci, nie obejrzawszy
7  3,  3 |     poczęły walić się i w słupy kurzu obracać mury klasztorne.
8  3,  3 |        i niemal ślepy od dymu i kurzu. Dysząc ciężko, usiadł na