Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |       nie słyszał dzikich hukań Michcika powołujących go na żołnierski
 2  1,  8 |      swe aspiracje w świateczku Michcika czy kuchcika. Jemu samemu
 3  1,  8 | łaskawie zostawiasz "obywatela" Michcika.~Olbromski milczał dziwnie.
 4  1,  9 |        Odzywał się półgłosem do Michcika, pytał go o różne szczegóły,
 5  1,  11|         czapami, zobaczył twarz Michcika. Chłop stał obdarty ze szmat,
 6  1,  11|       żołnierz z brzegu chwycił Michcika za ręce. Ale skazaniec odepchnął
 7  1,  11|      jęczy i skamle o pomoc dla Michcika, ujrzał nawet szarą twarz
 8  1,  16|      kilofa, że słychać wołanie Michcika...~Kiedy spostrzegł się
 9  3,  12|      Ale zarówno koń Rafała jak Michcika był zgrzany, robił bokami
10  3,  17|       przejęty nagłą złością do Michcika.~- Do diabła! - mruknął