Tom, Rozdzial

1  1,  1 |     odwieczerza wysokie drzewa dymów. Wyniosłe góry dwoma pasmami
2  1,  7 |     kwiatów, z głębi prochów i dymów wonnych rzeczywistość chropawa,
3  1,  7 |  ukłonów aż do ziemi i wpośród dymów wonnego kadzidła. Wyrazy
4  1,  17|       pękały co chwila w morzu dymów nowe stożkowate, śnieżnobiałe
5  2,  9 |       stos. Wznosiły się kłęby dymów, okrągłe fale czyniły szybkie
6  2,  21|        przemieniła się w słupy dymów wonności.~Otwarły się drzwi.
7  2,  22| człowiek. Z każdych dwudziestu dymów, rachując w czambuł wszystkie
8  3,  6 |        wynurzyli się z ognia i dymów. Byli czarni, okopceni,