Tom, Rozdzial

1  1,  4 |       siebie i - przysiągłbyś: dumy...~Cienka skóra, przez którą
2  1,  7 |      samotnych, pełnych siły i dumy, w dźwiękach wolnych, oszalałych
3  1,  8 |       sobie gniew i taki poryw dumy, jak nigdy jeszcze w życiu.
4  1,  14|    dopiero co odczutej zgniłej dumy czy zgniłej obawy.~- Kto
5  3,  3 |   oczyma rozwartymi szeroko od dumy, od pogardy, od straszliwego
6  3,  6 |     zaćmiły się od szczęścia i dumy. Dałby się w sztuki porąbać,
7  3,  7 | Raszyna, cała armia kipiała od dumy z odniesionego zwycięstwa.
8  3,  8 | wyrywał się z tych oczu. Wyraz dumy i wzgardy drgał w każdej