Tom, Rozdzial

1  1,  13|       była z kamienia wykuta, z czołem porytym w bruzdy i ściągniętymi
2  2,  1 | dziecięcemu patrzące. Włosy nad czołem, sklepionym tak jakoś twardo
3  2,  21|         były zapadłe pod bladym czołem, a przymusowy uśmiech w
4  2,  22|      Krzysztofa ze zmarszczonym czołem zapytał:~- Nazwisko waćpana?~-
5  3,  3 |      burzy wiosennej nad białym czołem... Widać w chropawej ramie
6  3,  6 |    książę Józef ze zmarszczonym czołem i zduszoną w głosie rozpaczą.~
7  3,  12|        tak samo ze zmarszczonym czołem, z zagryzioną wargą, wszystek
8  3,  14|   piersiami, kolanem i wreszcie czołem o gruzy. Chropawe bezkształtne