Tom, Rozdzial

1  1,  1 |                 Ja do Krakowa! Ale czegóż to waszmość wymagasz ode
2  1,  5 |           ślepie pańskim śmiechem! Czegóż, kogo mógłby się uląc po
3  1,  11|          gadać, bo nie słyszę:..~- Czegóż was tu taka kupa?~Ów stary,
4  2,  13| niecierpliwią, więc incipiam... Od czegóż? Naturalnie... Skoro zjawia
5  2,  13|      hrabia Krzysztof Cedro, to od czegóż ma zacząć swe wiedeńskie
6  2,  20|          cenę jednego sam na sam - czegóż by nie uczynił! Za cenę
7  2,  22|            innego opowie.~- Ale od czegóż dowcip? Azaliż nie ma już
8  3,  6 |           uważasz, niewolnika. Ale czegóż łazisz rozpięty jak mamka?~-