Tom, Rozdzial

1  2,  11|          Lśniły się pod słońcem chropawe jak zeschła ziemia ściany
2  2,  11|     masą rozsiadły się Apeniny, chropawe od piargów, czarne, jakby
3  2,  11|     afrykańskie palmy. Ich pnie chropawe i włochate, najeżone tarczami
4  2,  20| zamienia się w jej skarb, gdzie chropawe ściany są zasłonami rozkoszy,
5  3,  1 |       na skalnym zboczu zamek i chropawe mury twierdzy Fuenterrabia.
6  3,  1 |    Zdało się w zmierzchu, że to chropawe skorupy olbrzymich żółwiów,
7  3,  6 |     niskiego wybrzeża, ciemne i chropawe wzgórze. Na prawo i na lewo
8  3,  14|        wreszcie czołem o gruzy. Chropawe bezkształtne bryły i złomy