Tom, Rozdzial

1  1,  8 |     myśl wspaniała, wysoko pod chmurami dawał się słyszeć chrzęst
2  1,  8 | północy nad owymi spiętrzonymi chmurami ukazał się brzask wschodzącego
3  1,  8 |       w głębokie doliny między chmurami. Wówczas przedziwna łuna
4  1,  8 |       niebo z jego wichrzatymi chmurami i z jasną otchłanią lazuru.
5  1,  10|       i zwinne race, które pod chmurami rozpryskują się w deszcz
6  1,  13|   smutnym, zasłanym wilgotnymi chmurami, wśród pól jak oko sięgnie
7  2,  11|  skradając się na palcach. Pod chmurami, między szczytem a szczytem
8  2,  18|     wymykał i rozwiewał między chmurami. Krzysztof stanął w strzemionach,