Tom, Rozdzial

1  1,  1 | znaczonej jedli, kajetu stał. Wylazł mi sarn pod lufę, jakby
2  1,  17|    łachmany. Pot czarną plamą wylazł na ich plecach i barkach.
3  2,  21|       gniewem:~- Późno! Dzień wylazł...~Kazał im przytulić się
4  2,  24|     mokry był, jakby ze stawu wylazł. Serce waliło mu w żebra
5  3,  2 |     stopniom. Za nimi dopiero wylazł z zakrystii piechur z wąsiskami
6  3,  5 |     gość!... Jakby spod ziemi wylazł... - Wódki mu dawajcie na
7  3,  7 |     armat, taborów, piechoty. Wylazł ze swego legowiska i dopytał