Tom, Rozdzial

1  1,  3 |       Czemuż do Marsowego Pola wstręt powziął, tak cierpliwy niegdyś
2  1,  8 | mógłbym gniewać się do woli za wstręt, jaki żywisz, a co gorsza
3  1,  8 |       czasu. Mam nieprzełamany wstręt do tych szlachetnych słabości,
4  2,  14|  książek ogarnął nieprzełamany wstręt, właściwy jego naturze od
5  3,  1 |       przechyla. Niezwyciężony wstręt do obłudy życia wiedeńskiego,
6  3,  3 |       Ogarnął go nieprzełamany wstręt. Ciała spitych morderców,
7  3,  4 |       w ziemię. Szum i trzask. Wstręt... Ktoś pozywa na sąd za