Tom, Rozdzial

1  1,  4 |                 chwiejnych nogach za matką; tęgą, rozrosłą, białą świerzopą;
2  2,  20|                blond jak wiechy. Twarz miał tęgą, tłustą, czerwoną z wiatru,
3  2,  22|           namiestnicy, młodzież zamaszysta, tęga, buńczuczna, zdrowa, wszystka,
4  2,  22|                   otwarły i z miną marsową, tęgą i w miarę wyniosłą wkroczył
5  2,  24| najniedołężniejszego ze swych poddanych niż tęgą siłę roboczą. Ubranie tej
6  3,  8 |                     w rogatkę Ząbkowską? To tęga sztuka. Albo i tamta luneta
7  3,  8 |                  szła od szańca do Wisły.~- Tęga księża rogatywka... - mówił