Tom, Rozdzial

1  1,  5 |    dachu długie jego żagle, jak szeleszczą suche rózgi drzew.~Mówił
2  2,  5 | wszystkam jest jego! Słowa jego szeleszczą za mną, wzdychają we mnie
3  2,  12|        wiszą i suchymi listkami szeleszczą. Na wysokich, na niedostępnych
4  2,  15|         z cicha jesienne liście szeleszczą. Z dala, z pól, polatał
5  2,  20|     pantofle skrzypią, co fraki szeleszczą, co mówią klamki i zgrzyty
6  2,  21|      oiseau de paradis... Dalej szeleszczą suknie bramowane futrem
7  3,  9 |     zemsty: ~Och, żeby prędzej!~Szeleszczą łozy, świszczą na wietrze