Tom, Rozdzial

1  1,  5 |        oślepłymi oczyma po tej straszliwej ścieżynie, po tajemnym chodniku,
2  1,  7 |     kroki, a budził się do tej straszliwej prawdy, że tego wszystkiego
3  1,  14|       pełna trwogi tęsknota do straszliwej, beznosej czaszki Sfinksa.~
4  2,  1 |    biły na czoło, gdy myślał o straszliwej cenie kart.~Jarzymski nachylił
5  2,  9 | półmroku narodzin nowego dnia, straszliwej doby nieświadomości.~Zbliżał
6  2,  9 |       i mścicie się nade mną w straszliwej mojej męczarni?~Kochałem
7  3,  3 |    jest fizjonomia kamienia, w straszliwej, zimnej masce odbijała się