Tom, Rozdzial

1  1,  5 |       sobą i niewymówiony mróz strachu. Serce ciskało się w nim
2  1,  14| pewnością przewróciłbym się ze strachu. Są oni przecie plus puissants
3  2,  1 |        się walki na szpady. Ze strachu umarł... Niemiłe rozczarowanie
4  2,  9 |      na oko. Zdziwiony i pełen strachu stanął nagle u brzegów "
5  2,  17|      cały na popiół zbielał ze strachu. Ślepie mu kołują, kołują,
6  3,  1 |    waju te guwernery.~- Nie ma strachu.~- Jakem spojrzał na ubiór
7  3,  2 |      zatrząsł się i ścierpł ze strachu. Stały tu między drzewami