Tom, Rozdzial

1  1,  1 |  teraz pragnąłbym udać się na spoczynek.~Szlachcic konwulsyjnie
2  1,  9 |      ułożył w niej na wieczny spoczynek ciało swego pana a towarzysza.~
3  1,  17|      pozwolenie udania się na spoczynek. Axamitowski usłyszawszy
4  2,  9 |    wszystko, dała wszystkiemu spoczynek, z wyjątkiem jednej boleści.
5  2,  20|   godzinę później udał się na spoczynek. Jak błędny szedł za lokajem,
6  3,  6 |    zgłodniali. Dano sygnał na spoczynek. Pozwolono zjeść posiłek.
7  3,  8 | kwadrans dawano wojsku krótki spoczynek i uprowadzano je dalej a