Tom, Rozdzial

1  1,  1 |       wozów, ale już i na niej sosny wyrosły. W kolejach stoją
2  2,  12|      piachach. Nędzne, cienkie sosny ledwie było widać w smutnej
3  2,  15|    tylko wynosić dla niego pod sosny łóżko polowe, i Rafał leżał
4  2,  17|    paproci wysokich jako nasze sosny i świerki. Szli my do pierwszego
5  3,  1 | piersiom żałoby. Pod cień król sosny przyszedł zielonej, podnosi
6  3,  1 |     regle, niezmiernymi lasami sosny nadmorskiej okryte, kraju
7  3,  6 |    ostrożnie na najwyższe dwie sosny stojące na skraju leśnym.~