Tom, Rozdzial

1  1,  1 | jest i co się z nim dzieje. Snuły się w nim wspomnienia nieujęte,
2  1,  3 |    wiadomo skąd wychodzący, snuły się widma, wywody, myśli,
3  1,  12|   Olbrzymie liny na blokach snuły się w ciągłym ruchu. Nie
4  2,  1 |     Przerażone białe figury snuły się i biegały za wybitymi
5  2,  21|    rozkoszy. Słodkie szepty snuły się bez końca po wargach
6  3,  1 |     stały. Złociste po nich snuły się szlaki, ciemne szły
7  3,  12| szkliste. Słowa bez związku snuły się w jego poczerniałych