Tom, Rozdzial

1  1,  3 |  Szerzył się już mrok zimny i prędki, spływając z chmur. Sam
2  1,  3 |       nagła zatoczył szalenie prędki krąg, garnąc ogonem świszczącą
3  1,  3 | Słyszał jego oddech nierówny, prędki, zdyszany, jakby wciąż jeszcze
4  2,  17|     lecz żeby go odmieniło na prędki. Tak się też stało. A gdy
5  3,  4 |  butów. Czuł, że klei mu oczy prędki, gorączkowy sen, powieki
6  3,  6 |     weźmie, mów pacierz, i to prędki! Tylko że ty i o pacierzu
7  3,  14|      latając po złomach. Wtem prędki błysk ślepej latarni jak