Tom, Rozdzial

1  1,  2 |       krakowiaka i cały tłum z okrzykiem wesela puścił się w tany.
2  1,  7 |        przerywali sobie cichym okrzykiem, jakimś ledwie początkiem
3  2,  1 | przywitał wchodzących tubalnym okrzykiem:~- Kto śmie?~A po chwili,
4  2,  10|       morza, przez niski ląd z okrzykiem swoim straszliwym...~Huczą
5  2,  12|       koleżko Krzysiu?~Cedro z okrzykiem żachnął się w tył i, wydobywszy
6  2,  18|       Wtem Rafał zdarł konia z okrzykiem przerażenia.~Spomiędzy gęstych
7  3,  15|   Cedro przyskoczył do niego z okrzykiem:~- Ja się biję z duszy za