Tom, Rozdzial

1  1,  8 |      nieznajomemu panu. Zapomniał oddać ukłon, a języka w gębie.
2  2,  6 |          jedną chwilę trzeba było oddać, cofnąć, odjąć sobie za
3  2,  17|        brzegu, żeby przybywającym oddać honory i przywitać ich w
4  2,  20|    wpadający do głębi ciemnika, i oddać niewysłowione piękno jego
5  2,  20|      który za to prawo gotów jest oddać połowę życia, nie, zaiste,
6  3,  3 | głuchoniema podłoga zmuszona była oddać głos: -Dokonałeś! ~Wzdrygnął
7  3,  15|      wiesz, jak wielką mógłbyś mi oddać usługę.~- Jestem gotów do