Tom, Rozdzial

1  1,  13|          drogę. Książę mimo chęci obszedł całe miasto. Znużony też
2  2,  2 |            Jakiś nieprzyjemny lęk obszedł go dookoła.~- Już w duchu
3  2,  9 |        stokroć wzdłuż i w poprzek obszedł podnóże skały, wciąż oddalając
4  2,  17|       nigdy jako wtedy. Strach me obszedł, wokoło. Bliska a niespodziewana
5  2,  17|           tylko jeden jedyny, com obszedł świat czekając na tę chwilę,
6  2,  24| wachmistrz Jacek Gajkoś, co świat obszedł, jak długi i szeroki - słyszyta,
7  3,  14|        głębokie jamy, aż wreszcie obszedł w różnych kierunkach tę