Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |             za kordelas, który miał przy sobie, i byłby zadał zdechłemu
  2  1,  1 |             Porąbkom. Miemiec szedł przy wozie, sapał i fajkę kurzył.
  3  1,  1 |           dzieje!... Trzymają kolbę przy pysku i nie widzą jelenia,
  4  1,  1 |              Wwalono sarny na sanie przy pomocy oczekującego parobka
  5  1,  1 |         usiadł w obdartym krześle i przy blasku drgającego płomienia
  6  1,  1 |         nich wskoczyły wnet na sofę przy stole i oko w oko przypatrywały
  7  1,  1 |        przekrwione od wiatru. Siadł przy stole naprzeciwko niemieckiego
  8  1,  1 |           zając pieczony na rożnie. Przy drzwiach stał wciąż strzelec
  9  1,  1 |             z życzeniem asystowania przy wjeździe jegomości pana
 10  1,  1 |         największą radością bawiło. Przy stole były spełnione toasty
 11  1,  1 |           toasty z wielkim zapałem, przy odgłosie armat...~Nardzewski
 12  1,  1 |             do mego lamusa. Otrzyma przy całej wsi i w oczach tego
 13  1,  2 |             On czuł, że musiała się przy tym strasznie zaczerwienić,
 14  1,  2 |             siodło, ujrzał ojca tuż przy sobie. Cześnik nieznacznie
 15  1,  2 |        niskich progów. Rafał stanął przy matce, kłaniał się, zdejmował
 16  1,  2 |             nich uwagi nie zwracał. Przy stole siedziało kilkunastu
 17  1,  2 |        panie, powiada, wszystko jak przy świętym konfesjonale..."~
 18  1,  2 |       światło księżyca dogasało już przy słabym blasku daleko wstającego
 19  1,  2 |          nocy. Na koniu. Czekaj mię przy oknie od ogrodu. W tym narożnym.
 20  1,  2 |     okiennicy jest wykrajane serce. Przy oknie czekaj... Słyszysz?~
 21  1,  3 |        lodowy.~Ktoś o nim wspomniał przy obiedzie jak o rzeczy okropnej.
 22  1,  3 |            jednolity lód, zachowany przy brzegu. Mieli przed sobą
 23  1,  3 |        cybulasty zegarek. Śmiał się przy tym i coś do siebie gwarzył
 24  1,  4 |             upływał dzień za dniem.~Przy końcu stycznia, w niedzielę
 25  1,  5 |            cichutku i zatrzymał się przy drzwiach, wnet stary krzyknął
 26  1,  5 |            drabinka. Rafał umieścił przy nim Baśkę, wytarł ją silnie
 27  1,  5 |        ścianie prostopadłej do tej, przy której stał.~Biały promień
 28  1,  5 |            Helena. Na ukos od okna, przy małym biureczku, wygodnie
 29  1,  5 |           jest? koń?~- W kuźni stoi przy żłobie.~- Sam?~- Sam. Chodźmy
 30  1,  5 |          nie chcą się oddalić.~Miał przy ustach przecudne kędziory,
 31  1,  7 |            Gdy go wreszcie posadził przy stole, jeszcze długo, zasłaniając
 32  1,  7 |            do służącego, który stał przy drzwiach, ze słowami:~-
 33  1,  7 |         mruknął tamten szczęknąwszy przy tym zębami, jakby chciał
 34  1,  7 |       obitej zieloną skórą i stojąc przy drzwiach niekiedy pomrukiwał.~-
 35  1,  8 |             i w polu. Widziałeś mię przy sobie w bitwach. Przecież
 36  1,  8 |             na pierwszej stronicy i przy jasnym blasku księżyca czytał
 37  1,  9 |            zapalili smolne kagańce. Przy blasku posępnych płomieni,
 38  1,  9 |           ludzie z pochodniami. Tuż przy trumnie brnął książę Gintułt,
 39  1,  9 |            dala onieśmielony Rafał. Przy nim Michcik. Gdy orszak
 40  1,  9 |        Rafał otrząsnął się i ujrzał przy sobie księcia Gintułta.
 41  1,  10|       siedzących, ktoś się podniósł przy drugim końcu stołu i jął
 42  1,  10|           widział wcale, kto siedzi przy nim. Jeszcze nie ukończył
 43  1,  11|          był najnieprzystępniejszy.~Przy końcu sierpnia, po żniwach,
 44  1,  11|              fruwający wkoło głowy. Przy stole nigdy otwarcie nie
 45  1,  12|          rodzaj towarzysza braciom. Przy protekcji pańskiej udało
 46  1,  12|            w świat. Dokąd? Były już przy pogromie Grecji i jako symbol
 47  1,  12|    tryumfalnych bramach Rzymu. Były przy upadku Rzymu i stanęły na
 48  1,  12|      patriarcha Giovanelli asystuje przy ceremonii zniszczenia ustaw
 49  1,  12|        posąg świętego Marka ze lwem przy nogach. Lew miał paszczę
 50  1,  13|            włoską arcysprośną. Obok przy długim stole grano w karty,
 51  1,  13|    obstąpili stół. Dąbrowski usiadł przy nim, wsparł łokcie i czoło
 52  1,  14|            ostatniej kampanii byłeś przy wodzu?~- Tak.~- Więc poznałeś
 53  1,  14|            co do mnie. Chciałem być przy nim, byłem i będę, jeśli
 54  1,  16|    pocałunkami.~Jednego dnia zastał przy źródełku siostrę. Zofka
 55  1,  16|            Jak się zmęczę w kuchni, przy praniu, to tego... To przyjdę
 56  1,  17|            nie wiedział i nie pytał przy wzrastającym rozprzężeniu,
 57  1,  17|           Był i w biurach Bortom, i przy Axamitowskim, w składach
 58  1,  17|    Axamitowskim, w składach zboża i przy obronie. Przyzwyczajono
 59  1,  17|      starego nałogu siadł po umyciu przy tualetce podróżnej, ostatnim
 60  1,  17|          Książę, wtulony we framugę przy studni ulicznej, łypał na
 61  1,  17|        drugiego. Gdy Gintułt stanął przy nim, spojrzał przez ramię,
 62  1,  17|        dźwięczny strzał. Książę był przy drugim dziale. Schylił się,
 63  1,  17|          niekiedy ocknął, znajdował przy wezgłowiu proste, gliniane
 64  2,  1 |             nie męczarnie doznawane przy spotkaniu się tam z sąsiadami
 65  2,  1 |            objąć miejsce sekretarza przy osobie książęcej? Zapewniał
 66  2,  1 |            kilku dni nosił ten list przy sobie i głęboko się nad
 67  2,  1 |          list książęcy. Nadymał się przy tym setnie, jako taki, do
 68  2,  1 |           przywitaniu-żeby cię mieć przy sobie. Kiedy napisałeś do
 69  2,  1 |          trzy na partie. Rafał miał przy sobie kilkanaście dukatów,
 70  2,  1 |            cały prawie dzień spędza przy stoliku. Właśnie przerwano
 71  2,  1 |      podzieleni na grupy, zasiadali przy stołach i stolikach, gwarno
 72  2,  1 |            Znalazły się dwa miejsca przy stole.~- Mówimy tu - wołał
 73  2,  1 |             kapuścianych i wymawiać przy tym jakieś głupie słowa,
 74  2,  1 |          mówił:~- Staniesz mi jutro przy szopie i odpowiesz za ten
 75  2,  1 |            Chce mię nie tylko jutro przy szopie zgładzić swoją straszną
 76  2,  1 |           skompromitował. No i mnie przy tej okazji... Idziemy na
 77  2,  1 |          siebie. Banda tłoczyła się przy drzwiach zamknięsych, usiłując
 78  2,  2 |             zjawianie się kształtów przy brzmieniu w tej samej chwili
 79  2,  2 |             profanki~Książę Gintułt przy pomocy "brata" Rafała pisał
 80  2,  3 |           metale, jakiekolwiek masz przy sobie.~Drzwi cicho zaszemrały
 81  2,  3 |          inni - odosobnione miejsca przy stolikach. Stojący w szeregu
 82  2,  3 |         prawej strony książę, a tuż przy tych dygnitarzach posadzono
 83  2,  4 |             profanki~Książę Gintułt przy pomocy "brata" Rafała pisał
 84  2,  5 |           marzenia:~Widzę usta jego przy moich piersiach, a czoło
 85  2,  5 |            moich piersiach, a czoło przy nagim ramieniu. Włosy jego
 86  2,  6 |              Rafał Olbromski stanął przy drzwiczkach powozu i uściskiem
 87  2,  6 |           Na prawo i na lewo leżały przy białej drodze cienie tak
 88  2,  6 |         boisz nikogo na ziemi! Masz przy sobie sztylet, nabitą kulami
 89  2,  7 |        strój myśliwski. Miał zawsze przy sobie damasceński puginał,
 90  2,  8 |             Wygrzewali się w słońcu przy otworze pieczary i w szczelinach
 91  2,  9 |    przeistaczał w wytrysk mądrości, przy którego dźwięku ubiegłe
 92  2,  10|            zeszły w dół, a bace idą przy koniach, perciami. Hale
 93  2,  10|         przeczuciu.~Spojrzysz wtedy przy blasku piorunu w moje otchłanie,
 94  2,  10|           śmiał się oschle. Miamlał przy tym różne wyrazy niemieckie
 95  2,  12|        miejscu odpocząć, ale ujrzał przy drodze kamienny słup z obrożami
 96  2,  12|             Pod wieczór ukazała się przy tej drodze w szczerym polu
 97  2,  12|      złamanego cwancygiera nie miał przy duszy, przesadził rozciapane
 98  2,  12|            wiedząc o tym, że nie ma przy duszy jednego grosza.~-
 99  2,  13|         musiał, kochanku, asystować przy ministranturze czułych scen
100  2,  14|        Zamiast żabotu, niezbędnego .przy francuskim surducie, miał
101  2,  14|        dalece, że ani jeden wytrwać przy nim nie może...~- Przesada!~-
102  2,  14|         Alboż to moja rzecz?... nie przy mnie się zaczęło i nie za
103  2,  14|       Pyszneś słowo powiedział: nie przy nas się zaczęło i nie za
104  2,  15|        koguty; nie otwierając oczu, przy zamkniętych okiennicach,
105  2,  17|          stateczny, wschodni wiater przy niebie pogodnym dozwolił
106  2,  17|          wielkiego kalibru uwiązali przy nogach - i w morze. Inaczej
107  2,  17|             kiedy my trzymali straż przy tej siedzibie. W lekkim
108  2,  20|          którą z księżniczek mógłby przy tej sposobności zobaczyć,
109  2,  20|             Zatrzymali się w oberży przy trakcie. Piętrowy pałac,
110  2,  20|         papieru, misternie złożony. Przy gasnącym świetle dnia usiłował
111  2,  20|           sprzęty ledwie było widać przy gasnącej już zorzy wieczornej.
112  2,  20|             jak najcudniejszy kwiat przy końcu wiosny.~Rafał nie
113  2,  21|            wspaniałego przedsionka. Przy jednym z tych słupów stał
114  2,  21|             odejściem z sali, upadł przy niej na kolana, objął jej
115  2,  21|             i z dala już widać było przy nim szyldwacha na koniu.
116  2,  21|             Herr Offizier!~Odsłonił przy tym kołnierz futra, pokazując
117  2,  22|     Siewierza, idący na Niezdarę, a przy tym trakcie będzie austeria,
118  2,  22|         szaserów francuskich. Zaraz przy wjeździe ujrzeli żołnierzy
119  2,  22|           czarnym suknem obszyte, a przy nich kitki włosiane na kilka
120  2,  24|         wkopywali je w ziemię jeden przy drugim, żeby zwartą z nich
121  2,  24|       brzuchami. Tłumaczyli się, że przy żadnym wojsku nigdy nie
122  2,  24|     ponownego oblężenia Grudziądza, przy czym dwie kompanie batalionu
123  2,  24| Nieszczęście jednak stało tego dnia przy nim. W mroku i wichrze,
124  2,  24|             jak w piecu . ognistym. Przy bramie Gdańskiej, gdzie
125  3,  1 |           pod wieczór, w południe i przy śniadaniu, z wrzaskiem i
126  3,  1 |             szeregu ułańskim. Szedł przy nim kapitan Fortunat Skarżyński,
127  3,  1 |      granatowa, sukienna, pikowana. Przy niej białe kordony. Kita!
128  3,  1 |             grenadierskiej, to miał przy czapie kitę czerwoną jak
129  3,  1 |           zakładania na przedramię. Przy obu strzemionach stoi otworem
130  3,  1 |           żółtymi jedlcami. Temlaki przy nich z białej skóry... Paniczu,
131  3,  1 |      Rolanda podnosi z ziemi, a sam przy zmarłym bez zmysłów pada..."~
132  3,  1 |            w zamku Marrac i trzymał przy sobie królów hiszpańskich:
133  3,  1 |      Krzysztof umieścił swego konia przy żłobie w jakiejś pustej
134  3,  2 |           nogami. Idąc wciąż pilnie przy pysku towarzysza, spotykał
135  3,  2 |        Obejrzano go ze wszech stron przy blasku latarni i puszczono
136  3,  2 |    słuchaczów obdarte pierze. Umiał przy tym piać i udawać gdakanie
137  3,  2 |           które właśnie suszyły się przy jednym z ognisk. W trakcie
138  3,  2 |             siodło, lancę, powiesił przy ołtarzu płaszcz i uzdę.
139  3,  2 |             i suszył, z dala stojąc przy jednym z ognisk, i rozglądał
140  3,  3 |           klasztoru kapucynów. Byli przy zaciekłym szturmie, obronie
141  3,  3 |           słyszeli gwałtowną wrzawę przy końcu trzeciej linii tego
142  3,  3 |      stojący w środku pchnął drzwi, przy których stał. Otwarły się
143  3,  3 |          strzału... Tak oto z kolbą przy szczęce znieruchomiał pod
144  3,  3 |           się i jednym susem stanął przy ułanie. Był to człowiek
145  3,  3 |             siwymi włosami, krótko, przy samej skórze ostrzyżonymi.
146  3,  3 |            szale znaleźli się pierś przy piersi, z rękoma wzniesionymi
147  3,  3 |      rubaszną garść złapany! Umrzeć przy tak czujnym sercu nie uczyniwszy
148  3,  3 |      pochlebiam sobie, pierwszy raz przy zdobyciu miasta...~- Tak.~-
149  3,  3 |             a zapewnia kapitulację. Przy tym, cóż chcesz? Tym, którzy
150  3,  3 |          Sant Engracia palono ogień przy ogniu od samego zmierzchu.
151  3,  3 |            w rogu pokoju. Dwie żywe przy trupach istoty. Zakonnik,
152  3,  5 |          Krzysztof posadzony został przy długim stole. Z początku
153  3,  6 |        nieruchomo pod Janczewicami, przy karczmie zwanej Wygoda,
154  3,  6 |              Nacierpiał się niemało przy sondowaniu i myciu rany,
155  3,  6 |            Chirurg nakazał spokój i przy pożegnaniu obiecał odwiedziny
156  3,  6 |             mamy.~Sokolnicki usiadł przy stole i za dyktandem Fiszem
157  3,  6 |           generał być w tej batalii przy sobie bez żadnej rangi aż
158  3,  6 |            kurować nie będę. Możesz przy mnie być i rób, jak ci się
159  3,  6 |      jeszcze dym gasnącego ogniska. Przy drodze, wzdłuż doliny, stały
160  3,  6 |   podkomendny. Nie było cię, wodzu, przy dalekich sprawach nad rzeką
161  3,  6 |      wiorsty za folwarkiem leżących przy drodze nadarzyńskiej. Idzie
162  3,  6 |             kierunku Falent Małych, przy drodze ku Piasecznu. Był
163  3,  6 |           koniu Sokolnicki. Trzymał przy oczach perspektywę polową.
164  3,  6 |       pomocnik stał z prawej strony przy samym końcu dyszla. Nieruchome
165  3,  6 |            Naczelnicy sekcjów stali przy przodkarach między jedną
166  3,  6 |     wyciągniętej ręce o cztery cale przy końcu śladu prochowego...~-
167  3,  6 |            i dwa granatniki polskie przy batalionie Godebskiego bić
168  3,  6 |           nie pozwalał nic widzieć. Przy każdym tęższym drzewie czaił
169  3,  6 |            płuca wolniejsze od dymu przy samej ziemi powietrze.~Coraz
170  3,  6 |            muru, i domostwa z cegły przy placu kościelnym służyły
171  3,  6 |             Wodzowie polscy stanęli przy armatach. Książę Poniatowski
172  3,  6 |         znoszono rannych. Na polach przy drodze pokotem składano
173  3,  7 |         tłukło się o żelazne kraty, przy których biło niegdyś w oczekiwaniu.
174  3,  9 |          generała brygady, wyjechał przy jego boku w ciemną ulicę
175  3,  9 |        Sokolnicki w płaszczu czekał przy świeczce łojowej, przylepionej
176  3,  9 |         zrozumieć. Sokolnicki siadł przy stoliku i zaczął pośpiesznie
177  3,  9 |             wolna, trzymając lunetę przy oczach. Kiedy na chwilę
178  3,  9 |            rację. Nie widię palisad przy skarpie. Chybaby je bili
179  3,  9 |            skarpie. Chybaby je bili przy przeciwskarpach, żeby nam
180  3,  9 |    rzezakami darninę, zatrudnionych przy okolceniu spadków i jak
181  3,  9 |        szyldwach, na końcu wsi. Gdy przy świetle zatlonej hubki zobaczył
182  3,  9 |             rzekł do Rafała:~- Stój przy mnie.~Słychać było, jak
183  3,  9 |         całego pułku, zgromadzonych przy trzecim batalionie, który
184  3,  10|            z pańskich oczu. Ale oto przy dźwiękach radosnych piosenki,
185  3,  11|            na Góry Pieprzowe, gdzie przy sypaniu okopów wyrzucano
186  3,  11|           inżynier i dozorca. Teraz przy umacnianiu Sandomierza "
187  3,  11|            księcia. Przebywał wciąż przy generale. Obserwował dnia
188  3,  11|             wraz z innymi oficerami przy armatach baterii czwartej
189  3,  11|              To książę Gintułt stał przy portalu i kiwał na niego
190  3,  11|         jaskółcze. Znalazł generała przy baterii głównej. Sokolnicki
191  3,  11|             stał bez ruchu z lunetą przy oczach i lustrował jeszcze
192  3,  12|          okapami wielkich jabłonek, przy pniach grusz, których owoce:
193  3,  12|             kobieta, na pół ubrana, przy nadziei, w jakim ósmym miesiącu.~
194  3,  12|          nie do opisania. Na dworze przy koniach, za progiem, został
195  3,  13|           Łysicą~Po stracie miejsca przy boku generała Sokolnickiego
196  3,  13|          jeźdźców. Jedenasty został przy koniach ukryty za oberżą.
197  3,  13|          uniesienia. Blaszane rynny przy dachu, przyrząd tak niezwykły
198  3,  13|          założenie pierwszych sadów przy leśnych izbach, uprawę warzyw
199  3,  13|         wszędzie prostacki, krzywy.~Przy wejściu kropielnica, wydłubana
200  3,  14|        teraz obaj na ziemi z twarzą przy twarzy i chwilę czekali
201  3,  15|            przepaście. Skradali się przy blasku księżyca i w najciemniejsze
202  3,  15|             zastałem już wszystkich przy butlach. Pyszne rzeczy,
203  3,  16|          odeszli. Cedro został sam. Przy głowie zmarłego leżał głaz.
204  3,  17|             i wybrał na górach. Był przy ściąganiu go z wyżyny na
205  3,  17|       wyżyny na chłopskich barkach, przy zwożeniu pod wystawę na
206  3,  17|           wystawę na rozworach. Był przy rozpłataniu każdej belki,
207  3,  17|           rozpłataniu każdej belki, przy oddzieleniu północnej jej
208  3,  17|          czerwcu.~- Przez cały czas przy ojcu byłeś?~- Aż do tej
209  3,  17|           patrząc na źrebca idącego przy koniach na przyprzążkę.~-