Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |               zwierzęciu cios jeszcze jeden, ale już strzelec podsadzał
  2  1,  1 |               z pieca na łeb po górze jeden za drugim. Jamrozek zdjęli
  3  1,  1 |               wyjął fajkę z popiołu i jeden z węgielków umieścił na
  4  1,  1 |             ognisko. Strzelec chwycił jeden koniec drąga, Nardzewski
  5  1,  1 |          waszmość widział ten: obraz! Jeden się wszczepił w ucho, przelazł
  6  1,  1 |        bywałem pod dzikiem. Już mi ta jeden orał kożuch na plecach to
  7  1,  1 |           spodziewaniu, wielmożny pan jeden z niewielu zaległ w opłacie.~
  8  1,  2 |               do wzdętej jego grzywy.~Jeden głos męski, potężny, drżący
  9  1,  2 |            natychmiast czerwony złoty jeden, pojedynczy!~- Zimna woda,
 10  1,  2 |            się głos młody-a weźcie no jeden z drugim łopaty, ubijcie
 11  1,  2 |             namiętne dźwięki mazura i jeden szczególnie, najwyższy,
 12  1,  2 |         krzyczeli ochrypłymi głosami. Jeden podnosił co chwila cybuch,
 13  1,  2 |            Drżał na myśl, że jest sam jeden w jakimś miejscu wiecznego
 14  1,  3 |             grobowych. Wpadł do klasy jeden z kolegów, drugi, trzeci;
 15  1,  3 |         pewnej chwili wszedł do klasy jeden z nauczycieli i zawołał
 16  1,  4 |          wysiłki woli rozbijały się o jeden promień światła, o jedną
 17  1,  5 |         radości i upojenia. Wydzierał jeden jeszcze pocałunek, tylko
 18  1,  5 |          jeszcze pocałunek, tylko ten jeden, z ochotą marząc, żeby go
 19  1,  6 |          zamieci parły wszystek dym w jeden kąt izby albo napełniały
 20  1,  6 |               Słyszał głos mówiący:~- Jeden zołmierz z naszych stron
 21  1,  6 |          tyńcować! Przynieśta jeszcze jeden". A jak widział, że już
 22  1,  6 |               jak przez grubą ścianę. Jeden mówił:~- Za tamtego, za
 23  1,  7 |               zagrody do drugiej, sam jeden tylko utrzymał szarą barwę
 24  1,  7 |             chwili i miejsca. I nagle jeden podmuch wietrzyka wszystko
 25  1,  7 |         olszyny rozległ się dźwięk... Jeden, po nim drugi, trzeci...
 26  1,  7 |         zwykle zabierał mię do siebie jeden przyjaciel ze szkoły. Przyjechałem
 27  1,  7 |            zupełnie podobni, byli jak jeden we dwu osobach. Czasami,
 28  1,  8 |               na tej ziemi... jeszcze jeden dzień...~Michcik zbliżył
 29  1,  8 |      żołnierzem we drzwiach śpichrza, jeden na wysokim progu, drugi
 30  1,  8 |              z zielonymi głowami. Ani jeden wietrzyk nie dotknął wody,
 31  1,  8 |        wietrzyk nie dotknął wody, ani jeden powiew nie udźwignął schylonych
 32  1,  8 |          burzę męczarni?~Ty wiesz, Ty jeden wiesz, jak było żywym piersiom
 33  1,  10|           końcu siedmnastego stulecia jeden z książąt Gintułtów założył
 34  1,  10|           domki, ozdobne i kształtne. Jeden z takich marszałek przeznaczył
 35  1,  10|             mgnienie oka: stojący sam jeden zostanie poza krzesłami!
 36  1,  10|              pełne wrzątku wesołości. Jeden jakiś wyraz, dźwięk cichego
 37  1,  11|              się wyjawienia niechęci. Jeden był rówieśnikiem Rafała
 38  1,  12|            francuskiego generała, sam jeden z nakrytą głową wstępuje
 39  1,  12|        przewodników. Ci wskazywali mu jeden przed drugim wieżę zegarową.
 40  1,  12|             przeceniali rzeczy błahe. Jeden w ciągu godziny mówił o
 41  1,  12|              Miał fosfor sycylijski i jeden kamień przezroczysty, wydający
 42  1,  12|              Widać było, jak doża sam jeden skrycie kryptę odwiedza...
 43  1,  12|               ukrył twarz w dłoniach. Jeden książę Gintułt słuchał obojętnie.~
 44  1,  12|             nieprzyjacielowi, aby sam jeden był panem w kraju. Jeżeli
 45  1,  12|               tak zwanego pokoju? Sam jeden wszedł na "olbrzymie" i
 46  1,  12|            cały. Szczególnie udał się jeden dzień pogody zupełnej, jasności
 47  1,  12|                  Co to jest? Co to za jeden?~- Nazwisko waści?! To śmiesz
 48  1,  13|               Co tu waćpan robisz sam jeden na ulicach Werony?~- Szedłem
 49  1,  13|            boku. Zaczął szeptać:~- Ty jeden cierpisz nad wszystkimi
 50  1,  14|             Teraz całe dni spędza sam jeden w gabinecie, zamknięty sur
 51  1,  14|          mógłbym wyczuwać... Tylko on jeden na ziemi, między tylu żołnierzami,
 52  1,  14|           jęku ni krzyku zachęty. Ani jeden nie prosił o darowanie życia.
 53  1,  15|               mieszkanie tylko za rok jeden, i siedział gdzieś w obcych
 54  1,  17|       przeleciały już nad jego głową. Jeden z ułamków kręcił się długo
 55  1,  17|            między wszystkimi sam, sam jeden czuwający. Zajadłe ćwierkanie
 56  2,  1 |              przyjaciele, a osobliwie jeden, którego bardzo kochałem,
 57  2,  1 |                Prosimy... - ozwał się jeden głos w tłumie.~Rafał wiódł
 58  2,  2 |           palma w szczerej puszczy, a jeden wybuch namiętności do cna
 59  2,  2 |              usposobienie Rafała. Ani jeden krok jego nie zmierzał ku
 60  2,  3 |               i Rafał znalazł się sam jeden w sali wysokiej, sklepionej,
 61  2,  3 |              ciszy pieśń. Zrazu przez jeden głos zaczęta, rozlała się
 62  2,  3 |         trójkąt!~Bracia sprawnie, jak jeden, wykonali tę komendę. Stawiając
 63  2,  4 |              usposobienie Rafała. Ani jeden krok jego nie zmierzał ku
 64  2,  5 |             obojętne. Nie pachnie ani jeden wyraz, nie obudzi żalu ani
 65  2,  6 |               z siebie wydrzeć choćby jeden dźwięk, jedną nazwę, jedno
 66  2,  6 |            broń, ale nade wszystko ty jeden masz serce z żelaza. Drwisz
 67  2,  7 |        tajnego, nie został ukryty ani jeden szczegół, nie zatajony grzech
 68  2,  7 |               nie zatajony grzech ani jeden, nie przeceniona cnota.
 69  2,  7 |              nowa zieloność, trwająca jeden dzień, wpełzła w pomrok
 70  2,  8 |        czapkom tych ludzi, do których jeden przyczepił sobie ogon lisa,
 71  2,  8 |             pomoc... Zobaczył, jak ją jeden z chłopów powalił na ziemię.
 72  2,  10|               polsku:~- Cóżeś jest za jeden, człowieku?~Rafał z najgłębszą
 73  2,  10|              Milczał.~- Cóżeś jest za jeden, człowieku? Węgier, Liptak
 74  2,  10|        zatarasuję okiennice, żeby ani jeden twój jęk nie doleciał do
 75  2,  10|       olbrzymia myśl, że to jest może jeden z tych, którzy się poważyli
 76  2,  10|             daj Boze. Wytrzymałek bez jeden rok, bez drugi, alek ni
 77  2,  10|       siedzieć - ani nie wiem, coś za jeden - ale cobyś wiedział: syćko
 78  2,  14|     mandatariuszów tak dalece, że ani jeden wytrwać przy nim nie może...~-
 79  2,  14|          Jedno pole należycie zorane, jeden rów z loiką wybrany, żeby
 80  2,  17|         próbował latami we Firenze na jeden wietrzyk czekać.~Wtem psy,
 81  2,  17|             nastawiły uszy. Szczeknął jeden, podniósł się żywo drugi
 82  2,  17|            powracam z dalecyny... sam jeden. Wszyscy moi kamraci...
 83  2,  17|               świata. Wilkiem patrzał jeden na drugiego i jako ten zbój
 84  2,  17|              głuchą noc zszeptują, że jeden do drugiego niby to przypadkiem,
 85  2,  17|             nory... Skutek zawżdy był jeden: pustka w jelitach.~Kapitulowały
 86  2,  17|         tysięcy diabłów.~"Trzymaj się jeden z drugim! - wrzaśnie, gdy
 87  2,  17|          stękają. - Równaj się! Wiedz jeden z drugim, że najjaśniejszą
 88  2,  17|            murów wychodzić, legia jak jeden człowiek ścięła zęby i w
 89  2,  17|             to powstał plan obrony...~Jeden mocny nasz batalion stał
 90  2,  17|          każdego batalionu. Wszyscy w jeden głos okrzyknęli, że się
 91  2,  17|             Mówili sobie: "Zginął nas jeden tysiąc, drugi, zginie trzeci -
 92  2,  17|            przeszli góry, niziny. Ani jeden nie uszedł z Livorna, żeby
 93  2,  17|               był później, słyszałem, jeden, co towarzyszom naszym w
 94  2,  17|            grają skały czerwone. Wnet jeden maszt złamany, jakby ten
 95  2,  17|           sześćdziesięciu ludzi tylko jeden kapitan Kastus ze swą żoną
 96  2,  17|               jak u nas po nadrzeczu. Jeden za drugim szły okręty. Ludzie
 97  2,  17|               wisiały trzema rzędami, jeden nad drugim. Czarne były,
 98  2,  17|             za tamtą pędziła trzecia. Jeden głos wlewał się w drugi;
 99  2,  17|            którym go śmierć dopadnie. Jeden tedy oddawał się najwścieklejszej
100  2,  17|      Luwertiur. Ech, bieda, bieda!... Jeden batalion tych Murzynów,
101  2,  17|               została zdrada tamtego. Jeden jedyny nasz polski batalion
102  2,  17|         upłynęło pół godziny, już ani jeden nie zipał.~- Milcz! - wrzasnął
103  2,  17|          człowieka nie masz! Ja tylko jeden jedyny, com obszedł świat
104  2,  19|             głupie.~- Naści wojaczkę, jeden z drugim!~- Prawdę jegomość
105  2,  19|          dzwon.~Dał się słyszeć jakiś jeden głos, dochodzący z dala,
106  2,  20|               to po śmierci brata sam jeden był na świecie, wypędzony
107  2,  20|              dno. W pewnej chwili raz jeden pomyślał z postanowieniem
108  2,  21|              na miejscu nie stać. Raz jeden, już około północy, przez
109  2,  21|            nie wiem.~- Byłeś i jesteś jeden. Będziesz zawsze.~Wstała
110  2,  21|               wiosła w nurty. Jeszcze jeden całoramienny zamach wioseł,
111  2,  21|   całoramienny zamach wioseł, jeszcze jeden... Wtem na brzegu rzeki
112  2,  21|               w ślepie trzasnął błysk jeden, drugi, trzeci... Tuż koło
113  2,  21|        Austriaki! Gałgany! Strzelajże jeden z drugim, a celnie! Godzinę
114  2,  22|             Powiadał ta nad wieczorem jeden mieszczan, że podobno Polaków
115  2,  22|             las jak łoskot piorunowy. Jeden z żołnierzy padł na ziemię.
116  2,  22|             młodych ludzi zranionych. Jeden z nich wspierał się na kuli
117  2,  22|              hałasującą kompanię), że jeden batalion Prusaków został
118  2,  22|              kołem. Krzyk się wzmógł. Jeden z oficerów, mocno już cięty,
119  2,  22|               Oni pierwsi stanęli jak jeden człowiek. Z każdych dwudziestu
120  2,  22|             czambuł wszystkie kominy, jeden kantonista, czy tam z ochoty,
121  2,  23|               Wszyscy kawalerowie jak jeden zwrócili się twarzą w tę
122  2,  24|              cztery regimenty piesze, jeden pułk jazdy i nieco artylerii.~
123  2,  24|       rozrosłe, wkopywali je w ziemię jeden przy drugim, żeby zwartą
124  2,  24|         uchroni. Gdy się nadto oparli jeden o drugiego plecami, a ponakrywali
125  2,  24|              Zły!~- Zły?!~- Słyszysz, jeden z drugim, jak bije nogą
126  2,  24|              a łydki pod nimi dygocą, jeden przed drugim szwargoce,
127  2,  24|               świecie robić. On tylko jeden tę rzecz wie na tym świecie.
128  2,  24|               dni: regiment badeński, jeden batalion młodej piechoty
129  2,  24|            pod Amilkarem. Oprócz tego jeden batalion zdążał do Tczewa
130  2,  24|              był zapytany, co jest za jeden i czego tu łazi, odpowiedział,
131  2,  24|       kamienicy padło kilka strzałów. Jeden z tych zdradzieckich pocisków
132  2,  24|             się w mury fortecy. Wtedy jeden okrzyk rozległ się w szeregach:~-
133  3,  1 |         zmierzchu zdarzył się właśnie jeden z takich napadów. Co najmniej
134  3,  1 |          szeregu z nastawioną lancą i jeden z pierwszych wpadł w uliczkę
135  3,  1 |             ze srebrnymi brzegami i o jeden grosz więcej gaży na dzień
136  3,  1 |              zerwali się do oręża jak jeden, ale rozkaz trzymał ich
137  3,  1 |          dockliwiło, a tamto szelma - jeden mur. Na Śląsko przyśli.
138  3,  1 |               go ta rozezna, co on za jeden! Książę Hieronim, powiedział,
139  3,  1 |         rycerz nad rycerze... A bo to jeden jedyny? Kużden widział na
140  3,  1 |             dwa wełny morskie wychyną jeden za drugim z otworzeliska
141  3,  1 |              Krzysztof Cedro stał sam jeden w ciemności i nie mógł odejść,
142  3,  2 |               spostrzegł, że jest sam jeden na drodze. Nie widział koło
143  3,  2 |            kilka lat życia oddałby za jeden z owych pękatych i omszałych
144  3,  2 |          odznaczał się w tym kierunku jeden z grenadierów. Tańczył trzymając
145  3,  3 |            zbliżano się do Saragossy. Jeden z pierwszych przebiegł we
146  3,  3 |            celu. A jednak wszyscy jak jeden byli w danym razie posłuszni
147  3,  3 |              drugą, szepcą, szepcą... Jeden wyraz jakiś syczy, świszcze,
148  3,  3 |              nich po polsku - więc ja jeden... Mamże dać zadosyćuczynienie,
149  3,  3 |           chodźmy... - rzekł wreszcie jeden.~- Chodźmy... - rzekł drugi.~
150  3,  3 |              brodą złączyli podpinki. Jeden drugiemu wyprostował czarną
151  3,  3 |               Cesarz! - wrzasnęli jak jeden, żelaznym krokiem wychodząc
152  3,  3 |            pięciu. Runął też na twarz jeden, zachłysnął się krwią i
153  3,  3 |            młodzieńcze.~- Szczególnie jeden, którego zatłukłem własnymi
154  3,  3 |              śmiało. Zwrócę jednak na jeden szczegół twą uwagę: to jest,
155  3,  3 |          Runęli właśnie na ziemię. To jeden, to drugi był na wierzchu.
156  3,  3 |               i rzężenie... Nareszcie jeden z nich został na wierzchu
157  3,  3 |              zdobyci zostali wreszcie jeden po drugim, żywcem. Wyrywano
158  3,  4 |            raz-raz - raz-raz!~A potem jeden przed drugim, na wyprzódki!
159  3,  4 |              Calatayud? Więcej znaczy jeden przytułek, jeden szpital
160  3,  4 |               znaczy jeden przytułek, jeden szpital w twojej, prawi,
161  3,  6 |               kompania śmiała się jak jeden człowiek. Nawet marsowaty
162  3,  6 |            swego cudnego wałacha. Jak jeden człowiek stanęła kompania
163  3,  6 |              cicha. Milczeli.~- Patrz jeden z drugim, gawronie! Wielki.
164  3,  6 |            czego chcą od niego. Wtedy jeden z ułanów wydobył z mantelzrka
165  3,  6 |             Diabli cię wiedzą, coś za jeden, a możeś i Węgier... Ja
166  3,  6 |           Wiecie wy, mości panowie? - Jeden na czterech.~- To niemożliwe! -
167  3,  6 |                krzyknął Sokolnicki.~- Jeden na czterech! - powtórzył
168  3,  6 |        Modlina pod wodzą Godebskiego, jeden batalion szóstego pułku.
169  3,  6 |             alpejskim, kiedym był sam jeden niezłomny wódz, kiedy odeszli
170  3,  6 |               między konie artylerii. Jeden z artylerzystów w rozpiętym
171  3,  6 |           gęstego błota i ruszyli jak jeden. Wpadli na piechurów austriackich
172  3,  6 |            złodzieju? Bij, braciszku, jeden z drugim, nie żałuj!~To
173  3,  7 | przedwieczornego czadu.~- Oto jeszcze jeden ranny... - wyszeptał jakiś
174  3,  8 |               polu szańce, oddzielnie jeden od drugiego, rzucone na
175  3,  8 |            odłamywał z kolumny swojej jeden batalion dla pilnowania
176  3,  8 |              Prawdę powiedział! - jak jeden krzyknęli generałowie. Poniatowski
177  3,  9 |          chyba gdzieś w górze budują. Jeden z przewoźników, któremu
178  3,  9 |    przypatrywali się w milczeniu. Ani jeden się nie ruszył, pomimo że
179  3,  9 |              się sady owocowe tworząc jeden ogród tak zwarty, że śród
180  3,  9 |               tym barkanie więcej nad jeden pułk. Dziś mamy drugi maja.
181  3,  10|                 Pisał z Paryża listek jeden, a potem nic już, ani słowa.
182  3,  10|              oczyma po zgromadzonych.~Jeden z młodszych oficerków grał.
183  3,  10|            jej w skupieniu ducha. Ani jeden ze słuchaczów nie został
184  3,  11|        Gintułt osobliwą pieczą darzył jeden z klasztorów zamiejskich,
185  3,  11|    różnokształtne dachy zajmowały się jeden po drugim z cicha, posłusznie
186  3,  11|          podporucznika Tykla. Ale już jeden z granatników został zdobyty
187  3,  12|             pół przytomny, patrzący w jeden kąt. Czoło miał jednostajnie,
188  3,  13|          Żołnierze przetrząśli lamus. Jeden z nich spostrzegł drabinę
189  3,  14|               jednym słowem. Nawet mi jeden Francuzim z woltyżerów w
190  3,  14|          wysoko przypiął szablę i sam jeden poszedł w miasto. Bił deszcz,
191  3,  14|        jednego ciosu łeb mu rozwalić. Jeden z nich wrzasnął przeraźliwie
192  3,  15|         Chodzili najczęściej gęsiego, jeden za drugim, zestrachane konie
193  3,  15|            stąd się wydostać? Boć sam jeden nie wyjdziesz, a oddział,
194  3,  16|            porwało w pazury. Leży sam jeden przed wami wszystkimi, a