Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |    świętego, a ukazuje się ludziom raz na sto lat...~Kiedy nadciągała
  2  1,  1 |           wszystkich drzew leciały raz w raz na ziemię ogromne
  3  1,  1 |     wszystkich drzew leciały raz w raz na ziemię ogromne płaty
  4  1,  1 |           tej samej chwili jeszcze raz odezwał się w dole niecierpliwy
  5  1,  1 |        ręku strzelba. Spojrzał ino raz na Jamrozka, tram opatrzył,
  6  1,  1 |        oczekiwane od obywatelów.~- Raz wymagane, drugi raz oczekiwane!...
  7  1,  1 |  obywatelów.~- Raz wymagane, drugi raz oczekiwane!... Ja, mości
  8  1,  1 |       bardzo być może...~- Ostatni raz byłem w Krakowie anno Domini
  9  1,  1 |       Miechowa. Wtedy oto pierwszy raz widziałem Kraków. A ostatni
 10  1,  1 |        widziałem Kraków. A ostatni raz, ostatni... I niech go tam
 11  1,  2 |          jechał konno. Pierwszy to raz w życiu dostał od ojca pozwolenie
 12  1,  2 |         Bożym Narodzeniu przyszedł raz do nas, do Tarnin. Byłem
 13  1,  2 |     zatrzymał tańczących i jeszcze raz wykrzyknął kręcąc się na
 14  1,  2 |      młodych sąsiadów. Pierwszy to raz w życiu Rafał pił bezkarnie,
 15  1,  2 |      raptem. Ujrzał jakby pierwszy raz w życiu kolor jej lic, nie
 16  1,  3 |    przybijającą do brzegu. Jeszcze raz rzucił okiem...~Sandomierz
 17  1,  3 |            się w stronę Trześni.~- Raz, dwa! - zakomenderował twórca
 18  1,  3 |       świetlistej ujrzeli pierwszy raz dziką otchłań, z głuchym
 19  1,  3 |           wykręcali jej stawy...~- Raz, dwa! - krzyczał Rafał ze
 20  1,  3 |       zdołali go odtrącić wiosłami raz, drugi, trzeci. Łódź znowu
 21  1,  3 |           zegara na wieży. Uderzył raz, po chwili drugi raz...~
 22  1,  3 |       Uderzył raz, po chwili drugi raz...~Włosy zjeżyły się na
 23  1,  4 |          że motłoch rozstępuje się raz w raz, czyniąc ulicę dla
 24  1,  4 |       motłoch rozstępuje się raz w raz, czyniąc ulicę dla przejścia
 25  1,  4 |           ją Rafał widział ostatni raz, była głęboka, piękna, niewymowna...
 26  1,  5 |        sapanie. Za chwilę chrapnął raz i drugi. Wtedy młodzieniec
 27  1,  5 |          tam stał chwilę, pierwszy raz ogarnęło go niemiłe uczucie.
 28  1,  5 |             że nie trafi do dworu. Raz sądził, że ten dom jest
 29  1,  5 |           widzenia osoby szczęścia raz jeszcze. Oto jakaś wysoka,
 30  1,  5 |     szronem.~- To może na przyszły raz przyjechać już bez nich?~-
 31  1,  5 |           nocnego.~Helena drgnęła, raz jeszcze na mgnienie oka
 32  1,  5 |           wiedzy i sił kuł jeszcze raz za razem. Łapy zaczęły drgać
 33  1,  5 |       szedł na jego czoło. Ostatni raz oczy pełne łez spoczęły
 34  1,  6 |           pod stragarzem. Pierwszy raz otwarte na chwilę oczy Rafała
 35  1,  6 |            ogień gęsty, kule pierą raz kole razu. Tak ja mówię
 36  1,  7 |       doświadczane nigdy. Pierwszy raz w życiu stał w obliczu czegoś,
 37  1,  7 |    Przyjechałem do Tarnin pierwszy raz, gdym już był gefrejterem.
 38  1,  7 |          nie przekraczał. Pierwszy raz w życiu był tak szczery.
 39  1,  8 |          Gdy Rafał przebywał ją po raz pierwszy, zdybał Żyda z
 40  1,  8 |       mówił nawet jak Żyd do Żyda. Raz to on przyszedł, długo milczał,
 41  1,  8 |      dzikim głosem czegoś wrzasnął raz i drugi. Rafał przypadł
 42  1,  8 |          wodę. Może słyszy ostatni raz szelest liści i całuje go
 43  1,  8 |    spalonymi przez męczarnię, ukaż raz jeszcze trzeźwym oczom powszedniego
 44  1,  8 |        ciszy i zaufania.~Niech się raz jeszcze rozraduję w miłości
 45  1,  10|            Rafał zobaczył pierwszy raz ten dumny pałac, ściany
 46  1,  10|            młody samotnik pierwszy raz wszedł tam, z cicha stawiając
 47  1,  10|          gdyby te rzeczy, pierwszy raz widziane, wcale mu obce
 48  1,  10|            sam nie umiał powtórzyć raz drugi. Księżniczka przez
 49  1,  10|     spotkać z tą panną, że jeszcze raz, w taki sam sposób, może
 50  1,  11|       zespalał z nową krainą. A co raz posiadł, tego żadna już
 51  1,  11|    wzywający na pomoc. Usłyszał to raz, drugi. Wówczas co mocy
 52  1,  11|          oczyma. Ale i on pierwszy raz utopił w nią dziób i pazury
 53  1,  11|         jechała księżniczka. Rafał raz tylko rzucił na nią okiem.~-
 54  1,  11|               No, Michcik, ostatni raz się pytam... -rzekł jakiś
 55  1,  12|          który to widział pierwszy raz? Nie ma go już. Ten, co
 56  1,  12|      doświadczał złudzenia, że już raz widział takich ludzi za
 57  1,  12|            o możności sprowadzenia raz jeszcze najemnych komuników
 58  1,  12|           konieczności spróbowania raz jeszcze walki, jak na moście
 59  1,  13| wzburzonych, błędnych i bezładnych raz w raz wypływało jedno i
 60  1,  13|        błędnych i bezładnych raz w raz wypływało jedno i to samo
 61  1,  14|       ojczyzny, obrońca rewolucji, raz do mnie rzekł w zaufaniu,
 62  1,  14|       puissants que les Monarques. Raz tylko, gdy wystawiano w
 63  1,  16|     pamiętają o tym przez dwa dni. Raz tatuńcio jeździł aż do Opatowa,
 64  1,  17|    trzcinach aż pod Belfiore, skąd raz w raz wywalały się niespodziane
 65  1,  17|           pod Belfiore, skąd raz w raz wywalały się niespodziane
 66  1,  17|          zdawało się, drży pień... Raz w raz waliła w ten śliczny
 67  1,  17|            się, drży pień... Raz w raz waliła w ten śliczny ogród
 68  1,  17|            Powtarzał sobie w myśli raz za razem zlecenie i czekał.
 69  2,  1 |         zmagał, płatnął go do krwi raz i drugi pałaszem w szyję
 70  2,  2 |       stojące na niej trzęsą się i raz w raz polśniewają, a mech
 71  2,  2 |            niej trzęsą się i raz w raz polśniewają, a mech drobniutkiej
 72  2,  2 |            jego szczebiocie trzeci raz usłyszał gwarę swego niemowlęctwa.~
 73  2,  2 |            wezgłowiu i bawi się po raz ostatni rączkami dzieciny
 74  2,  3 |        drogi znów oddał pokłon.~Po raz trzeci ozwał się major:~-
 75  2,  3 |        przyłoży...~W tej chwili po raz pierwszy Rafał doświadczył
 76  2,  3 |        Sandomierzu, kiedy pierwszy raz miał przystąpić do konfesjonału.~-
 77  2,  3 |       goldenen Leuchter"...~Trzeci raz nacisnął cyrkiel i wygłosił:~-
 78  2,  3 |           odsunięto opaskę. Gdy po raz trzeci miał uderzyć młotek,
 79  2,  3 |            Damy ognia ten pierwszy raz za zdrowie króla i pana
 80  2,  3 |       twarze Niemców i Polaków, po raz pierwszy widziane, i w każdym
 81  2,  3 |        wstał mówiąc:~- Ostatni ten raz wystrzelimy za zdrowie wszystkich
 82  2,  9 |         miejsca poruszył, uczuł po raz pierwszy, że Heleny nie
 83  2,  9 |           równo, łagodnie kołysać. Raz ją obracała oczyma ku ubiegłemu
 84  2,  9 |         ubiegłemu szczęściu, drugi raz ku przyszłości tonącej we
 85  2,  9 |           dotychczas nie wyschłej. Raz jeszcze znalazł dużą kroplę
 86  2,  10|            iść? He, bracie! Co ino raz wiater nas obleciał, wiedzieli
 87  2,  11|           który był w tym kraju po raz pierwszy w życiu, patrzał
 88  2,  11|     znak-zwiastun prawdy, pierwszy raz spadającej między rzesze
 89  2,  12|           się pod nim, kolana same raz w raz leciały ku ziemi,
 90  2,  12|         pod nim, kolana same raz w raz leciały ku ziemi, a w dłoniach
 91  2,  12|         głodny jak pies bezpański. Raz w raz waliła tym gościńcem
 92  2,  12|          jak pies bezpański. Raz w raz waliła tym gościńcem to
 93  2,  12|           i drętwieje. Pierwszy to raz przestała go bić dola od
 94  2,  13|  hrabiowskie...~- Krzyś, już drugi raz... lekkomyślnie... - syknął
 95  2,  14|          Jadącemu tamtędy pierwszy raz serce biło ze wzruszenia.
 96  2,  14|       czytam sobie na przemiany... Raz odczytuję jakiś rozdziałek
 97  2,  15|      zapach i nasłuchiwał pierwszy raz od tak dawna, jak z cicha
 98  2,  15|       miejscu jak wryty i pierwszy raz od tylu czasów roześmiał
 99  2,  17|         albo przez znaki: pierwszy raz będą oba biegali bez żywą
100  2,  17|            bez żywą ulicę, a drugi raz - kula w łeb. Toś ta i język
101  2,  17|         swoja komenda! Pierwszy ja raz tak ich oko w oko zobaczył.
102  2,  17|         sztandarów, a żywo, żywo - raz w raz z ich glitów występował
103  2,  17|   sztandarów, a żywo, żywo - raz w raz z ich glitów występował
104  2,  17|           morska połyskuje na niej raz za razem, raz za razem,
105  2,  17|    połyskuje na niej raz za razem, raz za razem, nikiej bolesny
106  2,  17|         dniem i nocą, że się wargi raz kole razu trzaskały. Język
107  2,  18|           zgoła Gutenberg?~Ostatni raz wniesiono do jadalnej komnaty
108  2,  18|            rodzinny dom. Krzysztof raz tylko rzucił w jego stronę
109  2,  19|         słowo:~- Ciotunia...~Cedro raz jeszcze skierował oczy we
110  2,  19|             darowali życie.~Kat po raz trzeci wszedł na rusztowanie
111  2,  20| najdziwniejsza, popychała naprzód. Raz pragnął dowiedzieć się tylko
112  2,  20|           przed oczy ducha jeszcze raz chwili młodej, która już
113  2,  20|           przykrości. Trzebaż choć raz, około Bożego Narodzenia,
114  2,  20|            na dno. W pewnej chwili raz jeden pomyślał z postanowieniem
115  2,  20|         Krzysztofa i oto już drugi raz uczuł w sobie nienawiść.
116  2,  20|           to czynić? Wszakże można raz jeszcze spróbować napaści.
117  2,  20|          spojrzał w świat. Księżyc raz w raz wypływał spomiędzy
118  2,  20|    spojrzał w świat. Księżyc raz w raz wypływał spomiędzy chmur
119  2,  21|             Z głębokiego westybulu raz w raz wynurzały się nowe
120  2,  21|         głębokiego westybulu raz w raz wynurzały się nowe postacie
121  2,  21|            za wszelką cenę. To, co raz w nocy prędko pomyślał,
122  2,  21|  przynajmniej na miejscu nie stać. Raz jeden, już około północy,
123  2,  21|            ciemniki tęsknić, żebyś raz jeszcze spróbował napaść
124  2,  21|          się, że tworzy i pierwszy raz w życiu gra. Ruchy jej były
125  2,  21|       wdychał zapach i całował. Po raz ostatni upajał się cielesną
126  2,  21|        Dragon zawahał się, jeszcze raz obejrzał kapelusz oficerski,
127  2,  21|        wypadła w wart. Tam jeszcze raz wmiesił wiosła w nurty.
128  2,  21|      Godzinę celuj, a traf przecie raz w życiu!... Na szubienicy
129  2,  21|       przytomnie!~- Mówiłem ci już raz, żebyś mię zostawił w spokoju.~-
130  2,  22|          go za gardziel i trzasnął raz, drugi, trzeci. Izraelita,
131  2,  22|         otwór wsunęło się kilka na raz luf i razem w różnych kierunkach
132  2,  22|        patrząc w ten kraj pierwszy raz widziany, który mieli teraz
133  2,  24|            jak bije nogą w ziemię! Raz, raz! Jeszcze! Nie tak,
134  2,  24|           bije nogą w ziemię! Raz, raz! Jeszcze! Nie tak, jak kazał,
135  2,  24|           wytrzepać, wytrzepać nie raz i nie dwa!... - mruczał
136  2,  24|             ile mogło. Pierwszy to raz sześciu trupów, poległych
137  2,  24|        zaczął w nią prać na wylot, raz za razem. Ale stara brama
138  3,  1 |          Splunął za nim w ciemność raz, splunął drugi raz jeszcze
139  3,  1 |        ciemność raz, splunął drugi raz jeszcze dalej, i tego. nie
140  3,  1 |          nie było mu dosyć. Trzeci raz splunął w garść, chwycił
141  3,  1 |       trzech stron. Cedro pierwszy raz w biały dzień widział nieprzyjaciół.
142  3,  1 |     miejscach, to stamtąd pierwszy raz dojrzeli daleki kraj. Aże
143  3,  1 |      ziemie, ale już wtedy ostatni raz na dobre. Tak starzy powiadali...~
144  3,  2 |            dnia 6 czerwca pierwszy raz spotkał gromadę uzbrojonego
145  3,  2 |       płonący oddech. Szarpnął się raz, drugi, trzeci. Dreszcz
146  3,  3 |            nocą. Szli ciągle wpław raz na tę, drugi raz na drugą
147  3,  3 |      ciągle wpław raz na tę, drugi raz na drugą stronę kanału.
148  3,  3 |           straszliwy armat grzmota raz w raz w czoło, w ciemię
149  3,  3 |     straszliwy armat grzmota raz w raz w czoło, w ciemię głowy.
150  3,  3 |         karabinowych ukazywała się raz po raz głowa. Dym stamtąd
151  3,  3 |  karabinowych ukazywała się raz po raz głowa. Dym stamtąd buchał.
152  3,  3 |          sześciu ujarzmionych dam. Raz spojrzy, dokąd też poszła.
153  3,  3 |         spojrzy, dokąd też poszła. Raz rzuci okiem. Może jeszcze
154  3,  3 |              Mówię do ciebie drugi raz - puść ją!~- A żebyś wiedział,
155  3,  3 |              No, żebyś tylko drugi raz nie komenderował...~- Chodźmy,
156  3,  3 |         tego tylko, ażeby wszystko raz skończyć, ażeby nareszcie
157  3,  3 |           jak śmierci wypuszczenia raz z ręki gałęzi wawrzynu!
158  3,  3 |         pochlebiam sobie, pierwszy raz przy zdobyciu miasta...~-
159  3,  3 |        Grzmotnęła kula we wrótnie, raz, drugi, trzeci. Kamienne
160  3,  3 |          ostatni policzek. Ostatni raz plunął w bezwładne usta.
161  3,  3 |        krzyk przeszywający, sto na raz słów. Śmiech w tłumie tym,
162  3,  4 |   szalonymi ciosy, serce-młot bije raz w raz w głębie miękkich,
163  3,  4 |       ciosy, serce-młot bije raz w raz w głębie miękkich, klekocących
164  3,  4 |           widziane jakoby pierwszy raz, wypukłych, całobrzegich,
165  3,  6 |         Ciął stojąc w strzemionach raz i drugi z błyskawiczną prędkością.
166  3,  6 |       palców... Chwycił go jeszcze raz z całej mocy, z całej siły,
167  3,  6 |           ty i o pacierzu pierwszy raz pewno słyszysz, niemiecki
168  3,  6 |            salutowali.~Pierwszy to raz w życiu Rafał uczuł, co
169  3,  6 |      chwytając tamtego za ramię po raz wtóry i otwierając nim drzwi
170  3,  6 |        przykrych wypadków pierwszy raz od tylu czasów zażądał wolą
171  3,  6 |       mogiły. ~Z gąszczów oczeretu raz w raz wypływały dzikie kaczki,
172  3,  6 |            gąszczów oczeretu raz w raz wypływały dzikie kaczki,
173  3,  6 |           Rafał przeleciał jeszcze raz wzdłuż całej wsi, zajrzał
174  3,  6 |           Jak na zawołanie runęły: raz, dwa, trzy, cztery! Chwila
175  3,  6 |   żołnierzy ósmego pułku, pierwszy raz do boju wiedzionych, szły
176  3,  6 |      otaczającym go laskiem ziemia raz w raz pęka i że z jej głębokiej
177  3,  6 |            go laskiem ziemia raz w raz pęka i że z jej głębokiej
178  3,  6 |    przydźwigał kilkakroć. Kiedy po raz trzeci biegł do zalewiska
179  3,  7 |            nie jadł.~Kiedy ostatni raz dźwignął się z ziemi i podniósł
180  3,  10|         Machnął prętem w powietrzu raz, drugi. Wskazał nim coś
181  3,  11|          chwilę samowiedzy, że już raz spełniał coś podobnego,
182  3,  12|          te słowa, powtórzył drugi raz i jeszcze:~ ~ ~Ad Rosam
183  3,  13|           na mnie kiwnął palicem i raz dwa kazał przez zęby, żebym
184  3,  14|            spać, od tylu czasów po raz pierwszy bezpiecznie i spokojnie.~
185  3,  14|         tarzali się po kamieniach. Raz Krzysztof był na wierzchu,
186  3,  14|   Krzysztof był na wierzchu, drugi raz tamten. Głowy ich prały
187  3,  15|           oślep na zginienie, żeby raz nie być już podłym ludzkim
188  3,  17|       pośpieszył na miejsce. A gdy raz wkroczył w te góry, to już
189  3,  17|           Pług, puszczony pierwszy raz w nowinę, zgrzytał, skwierczał,
190  3,  17|          Objąłem ziemię, muszę się raz wreszcie jąć pracy. Wiecznie