Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |    wszystkich, we wsiach gadają.~- No, to i ty gadaj, kiedy wszyscy.~-
  2  1,  1 |          mu potrza suchego drzewa. No, dobrze. Ściął on se jedlicę
  3  1,  1 |     zawrzasnął:~"Marsz do Słupia!"~No, dobrze. Chłop wdział czapkę,
  4  1,  1 |        swoje:~"Marsz do Słupia!"~A no pojechali znowu noga za
  5  1,  1 |              wtrącił Nardzewski.~- No, przecie nie ja stał, ino
  6  1,  1 |            westchnął Nardzewski. - No, skończyłeś?~Strzelec wyprostował
  7  1,  1 |          młodemu panu z Olchowa.~- No, więc cóż z tego?~- A to
  8  1,  1 |             Zobaczymy, a teraz weź no, rozpal trochę ognia. Ręce
  9  1,  1 |         powszedni w obertuchach.~- No, pokażcie.~- Rafciu, ostrożnie! -
 10  1,  1 |        jaśnie paniczku, he he... - No, dość już twego palenia.
 11  1,  1 |        szlachcic go ofuknął:~- Daj no pokój! Pilnowałbyś strzelby...~
 12  1,  1 |            się na niej utrzymać.~- No i cóż, Rafciu, u was tam
 13  1,  1 |          Tak powiadasz?~- A tak.~- No, no, pamiętaj sobie, żebym
 14  1,  1 |          powiadasz?~- A tak.~- No, no, pamiętaj sobie, żebym ja
 15  1,  1 |       sentyment. Amicus Plato...~- No, niech tam, ale żeby tak
 16  1,  1 |        mają. Osobliwie suka. Chodź no tu do pana, Wisełka.~Przygarnął
 17  1,  1 |           tylko poprawia. Spojrzyj no waszmość, co to za przestronne
 18  1,  1 |        wprost na niego, na Kacpra. No, zaczął mierzyć, celować,
 19  1,  1 |          palnąć niż w takiego psa. No, a dzik mi idzie w lasy
 20  1,  1 |         anno Domini 1768. Porachuj no waszmość, ile to lat.~-
 21  1,  1 |         mówił dalej:~- Dlaczego? A no dlatego... Wytrzymałem był
 22  1,  1 |           tam droga szeroka lasem. No, mój ta już był blisko kraj.
 23  1,  1 |      korzyść pracowitego chłopa.~- No i cóż jeszcze? - mruknął
 24  1,  1 |     rozebrany i leży pod kołdrą.~- No, kochanku, szkapy zaprzężone:
 25  1,  2 |            się głos młody-a weźcie no jeden z drugim łopaty, ubijcie
 26  1,  2 |          nad kutwami.~- Patrzajcie no... Co to za pląs! co za
 27  1,  3 |         dasz. 1 ja tak myślałem.~- No to ją tylko wyciągnijmy
 28  1,  3 |     namówił? słyszysz?~- Słyszę.~- No, więc?~- Ja jego.~- Toś
 29  1,  3 |         miętkie drajsig - i sza.~- No, chodź, aniołku, Filipku.
 30  1,  5 |          obywatele dyrektorowie?~- No, ja... tego nie wiem.~-
 31  1,  6 |     wielkie lasy, bez Golejowskie. No, dobrze. Wchodzi do tego
 32  1,  6 |            dziadek dał mu toto. Ha no, zołmierz idzie, idzie,
 33  1,  6 |          puszczą bez żywą ulicę". "No, rzekę, jak ta chcesz!"
 34  1,  7 |        robić...~- Na moje słowo!~- No, jużci jakbym leżał pod
 35  1,  7 |       kobyłę... I za to tylko?~- A no... mówię bratu.~- Cóż to
 36  1,  7 |          jak tu jest u mnie. Chodź no, zobacz. Już świta.~Stanęli
 37  1,  8 |            est műre, elle tombe... No, a u księcia pana co nowego
 38  1,  8 |            sors takich jak my...~- No, śmiać się jeszcze przynajmniej
 39  1,  8 |          Wolno panu, jako panu".~- No... pewnie. Toż pamiętam,
 40  1,  8 |            wcale nie dbać. Powiedz no, waszmość, zaprzecz, jeżeli
 41  1,  8 |             Brat.~- A... pan brat. No, to pewno twój. Dla mnie
 42  1,  9 |           mieszkają daleko.~- Tak. No, a waćpan po pogrzebie dokądże
 43  1,  10|            to prawda.~- Nie wiesz. No i pewnie. Wąsów asan całych
 44  1,  10|          nie o to idzie... Słuchaj no, mości panie, gdzież to
 45  1,  10|           roztopionym w śmiechu.~- No, więc dobrze... Decydujmy!~-
 46  1,  10|   Spróbujmy naprzód La toilette.~- No, dobrze! La toilette! Wszyscy
 47  1,  11|              Ależ gdzie tam!~- Daj no pokój! Skocz, proszę cię,
 48  1,  11|         biją.~- Za co go biją?~- A no... gzekucja i tyla.~- Ale
 49  1,  11|           gadał; gadał, gadał...~- No, Michcik, ostatni raz się
 50  1,  13|            Właśnie, właśnie...~- A no! Co do broni, to najświeższa
 51  1,  14|         ciosu, zamach ręki, blask, no i samą władzę ciskania -
 52  1,  14|      rzeczy bardziej przedziwnych. No i zrabowanych w sposób tak
 53  1,  14|           wstępu na te salony...~- No, ale posiedzenie tej Rady
 54  1,  16|            po co tu siedzisz?...~- No, tak siedzę i koniec. Jak
 55  1,  16|           tutaj, między tarkami?~- No, a cóż ci to przeszkadza
 56  1,  16|         wiedział, gdzie on jest!~- No, nikt.~- Ale to jest tak
 57  2,  1 |            Przede wszystkim siadaj no, jedziemy do krawca.~- Ależ
 58  2,  1 |          zjeść w kaszy, a nawet... No, ale skoro inaczej sobie
 59  2,  1 |       równowagę, spokój.~- Powiedz no mi - cedził nie spiesząc
 60  2,  1 |          wysokie progi, a jakże!~- No, ja jestem u niego sekretarzem.~-
 61  2,  1 |        niechże cię!~- Cóż ci to?~- No, nic nie szkodzi. Jakoś
 62  2,  1 |             Zmiłuj się!... o co?~- No; o co! Wariat jakiś jest,
 63  2,  1 | Nieporęcice...~- Bój się Boga!~- A no...~- Cóż ty mówisz... Taki
 64  2,  1 |         majątek!~- Prawdę mówię.~- No, a jednakowoż stać cię na
 65  2,  1 |      Kleparzu bywało, pamiętasz?~- No, w wista... Choć ja tyle
 66  2,  1 |            pod okiem staruszków.~- No, pewnie...~Rafał uśmiechnął
 67  2,  1 |           z klapy fraka.~- Słuchaj no, Szpilka, za wiele gadasz... -
 68  2,  1 |    przemknęło w lotnym widzeniu.~- No, w Oleśnicy, w moim gnieździe.
 69  2,  1 |    widzieli...~- U was na wsi?~- A no...~- Wiedzże o tym, że tamto
 70  2,  1 |           finalnie skompromitował. No i mnie przy tej okazji...
 71  2,  1 |         Zobaczy się. Jest bufet.~- No, bufet... Ale ja nie jestem
 72  2,  2 |        zechce mnie więcej widzieć, no, to co innego... Wtedy poszukam
 73  2,  10|       założył je na tył głowy...~- No, Mocarny, potańcuj...Zbójnickiego!-
 74  2,  10|               To ta nie zbójnik.~- No?~- To jakisi sponiewierany
 75  2,  10|        idzie, aze do kraju świata. No, toz to nas hań przywiedli,
 76  2,  10|        wytrzymał a padł i skapiał, no, to cie hnet w tym błocisku
 77  2,  10|           płacki z óc durkały...~- No, dobrze, dobrze... Słuchaj!
 78  2,  12|        spytał oberżystę:~- Słuchaj no... te... jegomość, masz
 79  2,  12|               jegomość... kazał?~- No, coś z mięsiwa. Z mięsiwa!
 80  2,  12|            Tamci jedzą gotowane.~- No, to i mnie podasz zaraz,
 81  2,  12|            Słyszeć, słyszałem...~- No, to żywo! Bo czasu nie mam.~
 82  2,  12|           daleka.~- To jest skąd~- No, a wasaneś skąd?~- Ja idę
 83  2,  12|            łajdak jadła nie daje~- No, on tu pewnikiem w te pędy
 84  2,  12|       zwrócił się do towarzysza:~- No, tera ty dajesz... ~Olbromski
 85  2,  12|      zadrżały jak u psa.~- Słuchaj no, człeku - rzekł szeptem,
 86  2,  13|          Naturalnie! A teraz patrz no, trzpiocie...~- Jakżem szczęśliwa!~-
 87  2,  13|     wiedeńskie i olszyńskie. Patrz no, Krzyś, co to tu podają...~
 88  2,  13|          się, że Marcin Cedro...~- No, tak, tak... - rzucił ojciec
 89  2,  13|    przystępowała bez comtesse'y.~- No, teraz już opowiadaj o Wiedniu,
 90  2,  14|    rozpoczęty, a sprawki dokonane. No, ale po temu trza być wielkim
 91  2,  14|         jestem znudzony... Powiedz no mi, braliście też już psy
 92  2,  14|        charty lekkie jak upiory!~- No, mości panie pośle, cóż
 93  2,  14|           nieprzystojnie.~- Skończ no, proszę cię, z tym hrabią!..~-
 94  2,  14|          życzył sobie tego tytułu, no więc, przyznasz... musiałem...
 95  2,  14|     wtrącasz! Ja politykuję...~- A no, wyznaję, nie wiedziałem.~-
 96  2,  14|            rozmawiał. Rafał, chodź no, pokażę ci skrytkę tego
 97  2,  14|        mnie wytępi w Stokłosach? A no, owszem, niechże przychodzi
 98  2,  17|          jeno myśli pozbieram. Ha, no słuchajcie... O scenach
 99  2,  17|          wylegiwać się u brzega. A no siedzimy coś w dziesięciu
100  2,  17|     waszmość nie wyrokuj! Spojrzyj no, co się stało... Dwanaście
101  2,  18|          uważasz, Olbromski?~- Każ no dawać śniadanie... - przerwał
102  2,  18|        oczu widziało.~- Nie róbcie no tylko wielkich rzeczy z
103  2,  20|      powiedz, skąd... to imię...~- No tak, naturalnie... Mam przecie
104  2,  20|   ledwie-ledwie znacznej ironii. - No, ale w razie poważnego wypadku
105  2,  21|           tak był twoim ojcem!~- A no... Bóg strzegł.~- Jeśli
106  2,  21|         jeszcze beczysz?~- Słuchaj no, daj mi pokój...~- Jeżeli
107  2,  21|           odmruknęła niechętnie.~- No, nas przewiózł, więc wiadomo.~-
108  2,  21|            Ja o niczym nie wiem.~- No, my tu mieli do niego interes.~-
109  2,  21|            Czy ja niby rozumiem?~- No!... A co mu się od nas za
110  2,  22|         niderlandzkimi talarami. - No, no... Niechże wstąpią...~
111  2,  22|     niderlandzkimi talarami. - No, no... Niechże wstąpią...~Weszli
112  2,  22|      kościele dzwoniły. Kto? co? A no lecą ludzie i gadają, że
113  2,  22|          bije się z królewskimi.~- No i cóż?~- Polecieli ludzie
114  2,  22|       lepiej się nie spotykać.~- A no, i ja ta nierad ich widzę.
115  2,  22|           krukom za żer służyli.~- No, no... Żeby mię ino ten
116  2,  22|       krukom za żer służyli.~- No, no... Żeby mię ino ten Żyd
117  2,  22|       poproszę, to nie piśnie.~- A no rób ta, jak chcesz... -
118  2,  22|     spojrzał na Cedrę i rzekł:~- A no, dobrze, owszem... O ile
119  2,  22|           O ile ty, kapitanie...~- No, no, przecie nie będziemy
120  2,  22|         ile ty, kapitanie...~- No, no, przecie nie będziemy się
121  2,  22|           powiadają, dobry, mocny -no jest; munsztuk, powiadają,
122  2,  22|           już szczelnie obsadzone. No, cóż my`? Wpisali my się
123  2,  22|       Galicji tak samo jak my!~- A no! My spod samego Kurzelowa.
124  2,  22|       widzę, w potrzebie byli!~- A no, nie chwalęcy się, już my
125  2,  22|  Niemiaszków.~- Jakże to było?~- A no stoimy tu już ze dwa tygodnie
126  2,  22|           spłatał Niemców do woli, no i dostał za swoje. Czternastu
127  2,  22|         wieści. Ale naprzód... Daj no mi, Pescary, kieliszek.
128  2,  22|        Takich nam!~- Bić Niemca!~- No, jak w tym wypadku, to chyba
129  2,  22|            zdrowie...~- Patrzajcie no! Tęgi chłop...~- Macierzy
130  2,  22|                Ale jedź dalej!~- A no! Trzeba zaś waszmościom
131  2,  24|          to je twoja ziemia? Pokaż no ją! Berlina swego nie masz,
132  2,  24|     ostrogę nieść jak jajko. Trzy! No... Terczże na nas wychodź,
133  3,  1 |       tylko wąsiska rozgarnął:~- A no i jakże! Toby żołnierz żołnierza
134  3,  1 |        wieczny czas - i tyla.~-  A no przecie czytali.~- Będziemy
135  3,  1 |          we Warszawie z jednym. ~- No?~- To samo spod Kniaziewicza
136  3,  1 |            się do ziemie wydarł.~- No, a teraz cóż z nimi?~- Pada
137  3,  1 |          twardy w sobie na potęgę! No, dobrze. .lado! oni, jadą
138  3,  1 |      obmawiaj, stary włóczykiju!~- No, ja ta idę do wiary, do
139  3,  1 |        Dopóki my instruktorami - a no to uczę toto ciaciastwo
140  3,  1 |   moderunek, na pałasz - Maryja!~- No?~- Takie same mają barwy,
141  3,  1 |           litera z koroną.~- Gadaj no: a lance jakież?~- Lance
142  3,  3 |          mówiąc od jednego tchu:~- No!~- To ja ciebie, ślepego,
143  3,  3 |          się do wyjścia.~- Słuchaj no, panie jeździec, a tobie
144  3,  3 |                Osobno, osobno...~- No, żeby zaś... My są piechota,
145  3,  3 |       gałganie! - zawołał Cedro.~- No, żebyś tylko drugi raz nie
146  3,  3 |       kiedy Krzos rzekł szeptem:~- No, wiecie, chłopcy, że teraz
147  3,  3 |    podwórze wchodzili Hiszpanie.~- No, teraz, bracia, nie ma co!~-
148  3,  3 |     wciągnęli...~- Co do chwały... No tak. Skromność godna zazdrości!
149  3,  3 |    Widziałem na własne oczy. Chodź no, pokażę ci cały bukiet.
150  3,  3 |   przykrość: blondynki ani jednej. No, żeby na lekarstwo!~Wstępowali
151  3,  3 |         dla twego serduszka. Wejdź no! Chodź no, chodź!~Odsunął
152  3,  3 |         serduszka. Wejdź no! Chodź no, chodź!~Odsunął drzwi wyrwane
153  3,  4 |        mnie patrzycie?~- Patrzę.~- No, my razem pod Burviedro
154  3,  5 |       jednym haustem a drugim:~- A no, w Mora.~- Cóż to za Mora? -
155  3,  5 |      Kastyliach? Gadaj o rzeczy!~- No, tak. Napadli na nas jeszcze
156  3,  5 |         się tam jeszcze kotłowało. No, ja się już najadł - jadę!~-
157  3,  6 |           pewien fygas Samios...~- No, no? - zapytali słuchacze.~-
158  3,  6 |       pewien fygas Samios...~- No, no? - zapytali słuchacze.~-
159  3,  6 |           pytaniem:~- Co mówisz?~- No, teraz już iść za późno.
160  3,  6 |             utwierdzić się w niej, no i bić się na śmierć. Grobla -
161  3,  6 |      Raszyn zostałby bez obrony.~- No, do bitwy tak zaraz nie
162  3,  6 |            się i porwał na nogi.~- No, chwałaż Bogu i za tę kruszynkę
163  3,  6 |            porządnie nie wyśpię. A no! Zaczynamy!~- Pan generał
164  3,  6 |           Umiem, panie generale.~- No dobrze. Będziesz mi potrzebny
165  3,  6 |          Bandaż.~- Bandaż... Pokaż no się. To szósty pułk. Z pierwszej
166  3,  6 |          mazgaj i sentymentalista. No, w drogę!~Wyszli na świat.
167  3,  6 |         dwa prawie jednocześnie.~- No! No! - wyzywał je kawaler. -
168  3,  6 |         prawie jednocześnie.~- No! No! - wyzywał je kawaler. -
169  3,  7 |           trudno stać na nogach.~- No, radź sobie, jak umiesz.~-
170  3,  7 |           Więc i ty między wojaki? No, chwałaż Bogu, żeś żywy
171  3,  8 |          zawołał na woźnicę - jedź no mi żywo, śpiesz się...~Wózek
172  3,  9 |           że nie jest skończony.~- No, to dawajcie co do jedzenia.
173  3,  10|          może trzymasz... ~- Cicho no, cicho, mości Olbromski...
174  3,  10|         Stary przyjacielu, patrzaj no! Z lasu wszystkimi, zda
175  3,  10|          dowódca stanął kwaterą... No, chwilowo, bo periculum
176  3,  10|     szczwany... Daleko zajedziesz! No, to i dobrze.~- A cóż waszmość
177  3,  10|            gdyby sekret żałosny.~- No, tu go nie ma, bo jest we
178  3,  14|      zeżarła, a teraz woda gnoi!~- No, i Hiszpanów niemało!~-
179  3,  14|             że ja wykrył prawdę.~- No?~- Ony, choć to i chrześcijanie
180  3,  15|         trzy ćwierci do śmierci.~- No, żartuj zdrów! Wyglądasz
181  3,  15|           Już we drzwiach mówił:~- No, ale ten twój Gajkoś! Ja
182  3,  15|            biję z duszy za kraj!~- No, powiadajże sobie w dalszym
183  3,  17|               Na wielką wojnę.~- A no tak, rozumie się...-poprawił
184  3,  17|         jednak wstyd go ogarnął.~- No, cóż ty myślisz! - zaperzył
185  3,  17|            tu dużo, a pan młody. - No, i podoba ci się w tych