Tom, Rozdzial

  1  1,  1 |            wzruszeń przedwiecznych, jako jęk bez nadziei, szło z
  2  1,  1 |            harmonii, ku rozkosznym, jako ta leśna, melodiom... Ojciec
  3  1,  1 |      nawinął... Sam nawet nie wiem, jako to być mogło. Myślałem se,
  4  1,  1 |         trzej myśliwi ulokowali się jako tako w sąsiedztwie zwierzyny.
  5  1,  1 |        komisją do wielmożnego pana, jako do zwierzchności gruntowej,
  6  1,  1 |            krajczym. Pan Olchowski, jako sam człek ongi rycerski,
  7  1,  1 |       sandomierskiego, krakowskiego jako też i ziemi sanockiej. Wytrzymałem
  8  1,  1 |        He-he... Więc tedy powiadasz jako wiarogodny świadek, że sześć
  9  1,  1 |         rozkazu mej władzy ogłaszam jako zwierzchności gruntowej,
 10  1,  1 |          przecie pieniędzy? Żyli tu jako jedna rodzina. Babka moja,
 11  1,  2 |        łaskawi sąsiedzi, Bóg widzi, jako się rzekło...~Rafał zatrzymał
 12  1,  3 |        cwałującego konia. Snuje się jako pajęczyna, a gdy stanąć
 13  1,  3 |   nauczycielami od dawna darł koty, jako uczeń wcale nie świetny
 14  1,  4 |         wejrzenie krótkie, pachnące jako dym z przecudnych kadzideł
 15  1,  6 |            Wlazł na rynek i słyszy, jako ludzie gadają, że w tym
 16  1,  6 |      chłopie, zdychał wedle zagona, jako ta krowa i kóń...~- Tako
 17  1,  7 |       rozbijał. Zlatywało na ziemię jako kwiat czereśniowy. Dom był
 18  1,  7 |            zimny czerep nasuwał się jako kształt cierpienia, jakoby
 19  1,  8 |            przysłowie: "Wolno panu, jako panu".~- No... pewnie. Toż
 20  1,  8 |          sprawy patrzałem ze czcią, jako na rzeczy święte. Towarzyszyłem
 21  1,  8 |             Ty się ze mną pozostań!~Jako cel mojego krzyku byłeś
 22  1,  8 |           pełnych żółtej ciemności, jako światło przychodzące.~Gdy
 23  1,  9 |          jestem. Waćpan tu staniesz jako sukcesor? Nieprawdaż?~-
 24  1,  10|             się w oczach patrzących jako uniesienie. Ruchy te były
 25  1,  10|            aż ci osmętnieje z tego, jako wierzba u drogi. Wtedy przylezie
 26  1,  10|         postaci capuchon, a Cecylkę jako la barbe?~- Spróbujmy naprzód
 27  1,  12|            roku 1797 książę Gintułt jako tako załatwił obowiązki
 28  1,  12|          sposoby. Osobliwie książę, jako przybywający z Austrii,
 29  1,  12|          już przy pogromie Grecji i jako symbol tryumfu rwały się
 30  1,  12|            znad słodkich wód Piawy, jako wynik naturalny formuły
 31  1,  13|          oczywiście w drodze łaski, jako rodak, do sali oficerskiej.
 32  1,  13|   charakterze to mówisz?~- Mówię to jako szlachcic polski z prawieków.~-
 33  1,  13|             jest wojenny łup. Toteż jako łup idą dalej. Ja zresztą...
 34  1,  13|         chleb jeno został, taki sam jako i ojcu. Kondotier! Jedź,
 35  1,  14|   niespokojne i znikome, prawdziwie jako cień. Wszystko stało na
 36  1,  14|          takiego celu nie prowadzę. Jako oficer niskiego stopnia -
 37  1,  14|         pustelnika, nieśmiertelnego jako duch i nieśmiertelnego jako
 38  1,  14|         jako duch i nieśmiertelnego jako ciało. Dotykam we śnie stopami
 39  1,  15|        świadectwa upoważniające ich jako alumnów do słuchania filozofii.
 40  1,  15|         licu i wytłumaczył je sobie jako skutek głębokości wykładu,
 41  2,  1 |        Nadymał się przy tym setnie, jako taki, do którego książęta
 42  2,  1 |          księcia wręczył kamerdyner jako ratę przyszłej pensji sekretarskiej.
 43  2,  1 |           Wyrabia szlacheckie piwo, jako że i sam jest szlachcic
 44  2,  1 |            przecie, żeś się dorobił jako hecmajster na Brackiej ulicy.~-
 45  2,  2 |          przebija ziemię, wystrzela jako łodyga, ozdabia się kwiatem
 46  2,  2 |        mądry i myśli przezroczystej jako krynica w górach, twierdzi,
 47  2,  2 |     odpocząć i usnąć tęgo. Położyć, jako Jakub patriarcha, spracowane
 48  2,  2 |             urodzin swego jedynaka, jako ów Hektor, który w szyszaku
 49  2,  2 |      Arymana i stanie ponad światem jako wiekuista pochodnia...~Rafał
 50  2,  3 |            na honor mój nieskalany, jako skrytości Mularstwa z jak
 51  2,  3 |     wszystkich Braci, przyjmuję cię jako ucznia Mularza. Podnieś
 52  2,  9 |            się oślepiająco wyraźnie jako ułomki całości, jako fragmenty
 53  2,  9 |       wyraźnie jako ułomki całości, jako fragmenty i ziarna olbrzymiej
 54  2,  9 |          jej śmiech, potępiający ją jako głupstwo:~Ponad głową, w
 55  2,  10|           niebem a ziemią, strzelał jako młoty gromu i trzaskanie
 56  2,  10|          samotności twoja zła dola, jako chce.~Przepadnij! Zimne
 57  2,  10|          Taki sam pewnie zbój z gór jako i ty.~- To ta nie zbójnik.~-
 58  2,  10|            z niego samego natrząsał jako wróg.~Spytał jeszcze:~-
 59  2,  10|         sifu ze siaciem, psenicom - jako padło. Sif wodom seł, a
 60  2,  10|     śmierzci. Kie przysła noc, toś, jako stał, pokalany po syfie,
 61  2,  10|            coś zębami piknie kłapał jako wilk. A na raniu, lemze
 62  2,  10|              He, bracie, powiem ci, jako... Mas tu siedzieć - ani
 63  2,  10|             bo siły nijakiej ni ma, jako ten pniak w lesie: po wierchu
 64  2,  11|           powstrzymać myśli, która, jako prawda nieujęta, niejasna,
 65  2,  11|           się twa wina... Tak żywej jako i umarłej. Niech będzie
 66  2,  12|      wymienić nawet swego nazwiska. Jako odmawiającego wszelkich
 67  2,  12|        puszczony został na wolność. Jako szlachcic nie otrzymał nawet
 68  2,  12|             Okazało się, że owszem, jako tako. Wobec tego nalał sobie
 69  2,  12|            kotlinie między zagonami jako zaszczuty szarak. Nie wiedzieć
 70  2,  12|             spódniczyną. Grzeje się jako może, to workiem, to płaczem,
 71  2,  13|            parafialnymi makolągwami jako równa pierwszej lepszej
 72  2,  14|     łaskawość swoją roztaczać raczy jako to słońce. Miło mi jest
 73  2,  15|        stanęły nad czarnym zakrętem jako ściana niezdobyta. Odór
 74  2,  16|         Rafała w Stokłosach. Jesień jako gość przepolował, zimę przetańczył,
 75  2,  16|            wiosnę gospodarował, już jako współrządca, w towarzystwie
 76  2,  16|          dnia. Rafał był rozrywany, jako dobry tancerz, gładki kawaler
 77  2,  17|         patrzał jeden na drugiego i jako ten zbój czyhał na oficera,
 78  2,  17|            jęk przebije cię a. dołu jako ten bagnet. A ile takich
 79  2,  17|      Darewski, walcząc na ochotnika jako prosty żołnierz w tym samym
 80  2,  17|        wzdycha w najgorszej chwili, jako i zaklnie, aż w kościach
 81  2,  17|         ogłosić wysp niepodległość, jako ich armia osiąść i czekać
 82  2,  17|          Niebo wpośród dnia czarne, jako o północku, a w nim niedaleka,
 83  2,  17|     twardych dzieł widział, a nigdy jako wtedy. Strach me obszedł,
 84  2,  17|             suchą drzazgę. Żołnierz jako to żołnierz. Skakał z pokładu
 85  2,  17|         czego by żądał, Bergonzoni, jako że był służbista, wyprostował
 86  2,  17|       wyprostował się i oświadczył, jako przybywa oświadczyć, że
 87  2,  17|        puszcze, od paproci wysokich jako nasze sosny i świerki. Szli
 88  2,  17|           morawskie wzgórza, com je jako piechur austriacki przemierzył.
 89  2,  18|             mieli wsiąść w dyliżans jako młodzieńcy lekkomyślni,
 90  2,  18|          dźwignęła się w piersiach, jako ów feniks z popiołów. Nowe
 91  2,  18|           powitały widok jej daleki jako znak życia i pozdrowienie
 92  2,  19|        wznosiła się, wznosiła wciąż jako wówczas, gdy burza idzie
 93  2,  20|            dziesięćkroć piękniejsza jako kobieta, ale nie dawna już
 94  2,  20|             tej sprawie nie przydał jako czynny pomocnik, gdyż innych
 95  2,  20|        zabawa taneczna. Waćpanowie, jako podróżni, raczycie zabawić
 96  2,  20|         uszach te wyrazy prawdziwie jako świst stalowej rózgi. Krew
 97  2,  21|         Krzysztof przyjął ten widok jako młodzieńczą podnietę, a
 98  2,  21|       młodzieńczą podnietę, a Rafał jako pchnięcie kindżałem.~Należało
 99  2,  21|       Krzysztof stanął w tyle sanek jako lokaj. Kalwicki wrócił do
100  2,  21|          się bez końca po wargach i jako nici pajęcze oplatały wzrok,
101  2,  21|             generałowi Napoleonowi, jako żołnierza nad żołnierze,
102  2,  22|      południe, kiedy woźnica rzekł, jako niezadługo ujrzą trakt z
103  2,  22|     naczelny, stanął potem do apelu jako szeregowiec... Są to rzeczy
104  2,  23|          oczy. Serca w nich stanęły jako i w tym całym tłumie.~W
105  2,  24|     wszystkie konie były osiodłane, jako że odezwy mówiły jeno o
106  2,  24|         długi i szeroki - słyszyta, jako to tupie!~- Słyszymy, panie
107  2,  24|            świętej ziemi. Poznałeś, jako to pachnie, kiedy cię z
108  2,  24|             majątków i uważani będą jako bracia i ziomkowie. Wy zaś,
109  2,  24|            Wieść wychwalała ten bój jako zwycięstwo. Toteż nowy duch
110  2,  24|        pierwszego, i major Brucken, jako dowódca piechoty badeńskiej,
111  3,  1 |           zamieszkać w owym Kaliszu jako żołnierz czy wreszcie oficer-bałaguła
112  3,  1 |          wrócić się do domu? Wrócić jako rycerz, który wąchał już
113  3,  1 |      napisami długimi we figlasach, jako że jest rycerz nad rycerze...
114  3,  1 |             czapy. Chorągiewki mają jako i my: gładkie, białe z czerwonym.
115  3,  1 |      dotychczas nawet nie sierżant, jako że jest niedbający. Są w
116  3,  1 |        sczerstwiał na duchu. Zginął jako osoba w szorstkim i grubiańskim
117  3,  1 |       szarańczy, ciągną z szelestem jako chorągiew nieprzemożona
118  3,  1 |             trawy. Krzysztof Cedro, jako żołnierz władający doskonale.
119  3,  1 | nieprzeliczony. Staną się wszystkie jako lotne wydmy i biegnące pagórki;
120  3,  1 |            łonie się oceanu poczęła jako płód i jednego dnia przez
121  3,  2 | holenderskie.~Holendrzy w Hiszpanii jako zdobywcy... - pomyślał leniwie
122  3,  2 |        ołtarza i przedstawił widzom jako księdza proboszcza.~- Hiszpan -
123  3,  3 |           poranka leży nad dolinami jako wieko. Nagle wichrowym skokiem
124  3,  3 |        posępne miasto myśleli o nim jako o duszy znajomej i czującej.
125  3,  3 |             koniec lipca Krzysztof, jako znający język francuski,
126  3,  3 |             drugim, trwała jeszcze, jako wcielenie najwyższej rozkoszy.
127  3,  3 |            Rycerz!~- Idę z rozkazu, jako i wy.~- Czego chcesz z nami
128  3,  3 |          widno. Paść na twarz zgnić jako i ci, którzy leżą. Zgnić
129  3,  3 |       pchnęła i nie zabiła po męsku jako on starego księdza? Żeby
130  3,  3 |        Łoskot siekiery słychać było jako głuchy, natrętny stuk w
131  3,  4 |           aktami woli... Głowa jest jako puste, rozległe, bezgraniczne
132  3,  4 |             pali, głowa kipi i wre. Jako snopy ognia latają w niej
133  3,  4 |          ich głos przepływa w duszę jako struga wonności...~Wtem
134  3,  6 |          Katerla, szybko awansujący jako najlepszy jeździec w armii,
135  3,  6 |       wiosenkę ma taką samą w sercu jako i wszyscy.~Podporucznik
136  3,  6 |              wyrzucił kapitan.~Sam, jako niedościgły wzór, przeniósł
137  3,  6 |       Żołnierz powtórnie wskazywał, jako nie wie, czego chcą od niego.
138  3,  6 |            i wziął Rafała w obroty. Jako pierwszym z oficerów rannym
139  3,  6 |          już jest popiół, nie tylko jako ciało i krew, nie tylko
140  3,  6 |             ciało i krew, nie tylko jako piękność, nie tylko jako
141  3,  6 |            jako piękność, nie tylko jako wspomnienie żywe piękności,
142  3,  6 |          żywe piękności, ale popiół jako uczucie, a jam jest młodość,
143  3,  6 |             ja mam z tobą zrobić?~- Jako zwyczajny widz...~- Nie
144  3,  6 |       dobrze. Będziesz mi potrzebny jako tłumacz... w razie pojmania,
145  3,  6 |            Byłem, panie generale.~- Jako "widz"?~- Właściwie...~-
146  3,  6 |     przygotowania do odporu zostały jako tako uskutecznione. Żołnierze
147  3,  6 |      komenderować, lecz przewodzić, jako szlachcic chłopom na pożarze:
148  3,  6 |            poczęli się opamiętywać, jako tako formować i zwracać
149  3,  6 |           Zielone kurtki zasłały ją jako wiosenna murawa. Z koni
150  3,  8 |          patrzały... Idź w kraj nie jako oficer, lecz jako zwiastun!~-
151  3,  8 |          kraj nie jako oficer, lecz jako zwiastun!~- Prawdę powiedział! -
152  3,  9 |      ścianach domostw. Kiedy Rafał, jako adiutant generała brygady,
153  3,  10|          nogami, żeby się wydawało, jako jeździec nie patrzy bezczynnie,
154  3,  10|     jeździec nie patrzy bezczynnie, jako za swoją dąży sprawą. Rafał
155  3,  10|        Jedziesz tam przecie?~- Jadę jako domowy jegomości pana Cedry...~
156  3,  11|            natury swego stanowiska, jako adiutant trzeci generała
157  3,  11|          sam nimi dowodził, ale nie jako oficer, gdyż do wojska nie
158  3,  11|           wojska nie wstąpił, tylko jako cywilny inżynier i dozorca.
159  3,  12|          czym tyle lat marzył, lecz jako wymazany z list pułkowych...
160  3,  14|          potrącił, a kolanem poznał jako ruchomą. Wzniósł ją oburącz
161  3,  15|        mówił im krótko a węzłowato, jako jest kuszony od diabła i
162  3,  17|              stanowili dwór: Kacper jako strzelec, a Michcik jako
163  3,  17|            jako strzelec, a Michcik jako kucharz, szatny i doradca.
164  3,  17|      Austriaku?.~- Me.., melduję... jako gość je... jedzie.~- Wściekłeś
165  3,  17|              Nie mogę odpowiedzieć, jako żem nigdy takiego pana Cedra
166  3,  17|          rozkazu pana porucznika... Jako że i Samosiłka... pan mi
167  3,  18|             po spojrzeniach tysięcy jako po martwym szlaku. Oczy