Tom, Rozdzial

1  1,  6 |      deszcz ratuje od śmierci zgorzałe ziele.~Serce uciszyło się
2  1,  8 |      w wodzie i zwilżali moje zgorzałe wargi. Wonczas powinienem
3  1,  12|    pyłu wapiennego widać było zgorzałe na węgiel ich twarze, zamknięte
4  1,  17|       poły zburzone, palisady zgorzałe.~W chwili gdy książę przyszedł,
5  3,  3 | cichaczem rzucić się w bok, w zgorzałe, sypkie, spadziste rumowia
6  3,  6 |  końskie rozmiatają brunatne, zgorzałe zwłoki zeszłorocznych liści