Tom, Rozdzial

1  1,  12|   było posługiwać się nimi w miarę potrzeby. Trzecia zasada:
2  1,  14|   gość jego rzekł cicho:~- W miarę jak tracę wszelki gust do
3  2,  12| taktu z wahaniami pojazdu. W miarę tych ruchów w duszy Rafała
4  2,  22|     z miną marsową, tęgą i w miarę wyniosłą wkroczył Jarzymski.
5  2,  24|       a w pysku był miękki w miarę. Krzysztof jeszcze od Jarzymskiego
6  3,  6 |      się ku szyjom końskim w miarę wzrastania przecwału. Zafurczały
7  3,  9 |   kwiatami. Z urodzajnej nad miarę gleby strzelały w niebo