Tom, Rozdzial

1  2,  2 | Patrzmy, jak oczy Pustelnika, wyschłe i spalone, wznoszą się do
2  2,  11|  powlekając srebrną szarością wyschłe, kamieniste pagóry. Lśniły
3  2,  17|   jedna drugą, drapało się na wyschłe szczyty włoskiej topoli.
4  2,  21|       zaraz otwarło je babsko wyschłe, czarne, kudłate. Za nim
5  3,  3 |        Tymczasem wszystkie te wyschłe łapy, kościste, poskrzywiane
6  3,  11|     ulicy Panny Marii. Stare, wyschłe, poczerniałe, powyginane,