Tom, Rozdzial

1  1,  1 |       wielmożny panie, któż ta tyli las wytnie? Nie było nas,
2  1,  1 |      nie nadto. Skoro jedziesz tyli świat, to z byle czym wracać
3  1,  16| myślisz, że świat to akuratnie tyli, co Klimontów z Koprzywnicą.
4  2,  17| bukszpanu i tuli pod sobą cień tyli, że w nim głowy nie schowasz.
5  2,  17|     godziny urastają w gruczoł tyli jak laskowy orzech. Dopiero
6  3,  1 |           Dopieroć zucheleczek tyli jak gniazdo skowronkowe.~-