Tom, Rozdzial

1  1,  3 | rozdzierały ręce, ale po długiej męczarni uczuli, że niski ląd staje
2  1,  3 |         się jak guma. Po długiej męczarni zwlókł wszystko z siebie
3  1,  8 |         uciszyłeś wszystkę burzę męczarni?~Ty wiesz, Ty jeden wiesz,
4  2,  9 |          mną w straszliwej mojej męczarni?~Kochałem was nie tylko
5  2,  9 |        uczynił wspólnikami mojej męczarni w ciągu jednego dnia! Któż
6  2,  13|       zatapiają niewidzialne kły męczarni.~Na szczęście, po wieczerzy
7  3,  3 |         ręce i nogi, w trwodze i męczarni charczące gardziele i nosy -